LOVENDE RECENSIE IN DAGBLAD TROUW

TROUW, woensdag 29 december 2004

Komt dat zien! Het circus is in de stad - met poes!

Het 'Duo Amakumov' laat een knap staaltje luchtacrobatiek zien. Yevgen zwiert ondersteboven aan een rekstok; met om zijn nek een mechaniek waaraan zijn vrouw Inessa duizelingwekkende luchtpirouettes maakt. Door de hoge snelheid lijkt haar draaiende lichaam te midden van dwarrelende sterretjes de vorm van een cilinder aan te nemen.

De acts van het Winter Circus zijn de bekende circusacts met acrobaten, jongleurs, clowns en dieren, maar de techniek van de circusartiesten van Oekraïne tot Kenia doet je op bet puntje van je stoel zitten. Zo staat evenwichtskunstenaar Alex Mruz te wiebelen op een wankel bouwwerk van maar liefst vijf cilinders en onderhand jongleert hij ook nog met kegels. Terwijl de acrobatiek op de grond van het Duo Spiral in een kluwen van verdraaide armen en benen haast onmenselijke vormen aanneemt.

De presentatie is snel, flitsend en grappig, met theatrale acts die verwijzen naar de Blues Brothers, piraten of zombies uit griezelboeken. Ze wisselen elkaar in een hoog tempo af.

Leeuwen, tijgers en olifanten ontbreken en hebben plaatsgemaakt voor gedresseerde huis- tuin- en keukendieren als paarden, wuft gekapte poedels en zelfs een dappere poes. Het dier; dat doet denken aan de rode 'je-weet-wel-kater' uit het stripverhaal 'Jan, Jans en de kinderen', klimt in een torenhoge paal en springt onder Iuid applaus in een doos op de grond. Maar het piepkleine hondje van clown Igor steelt de show. Hij wil geen kunstjes doen en blijft suf op een kussentje liggen. Totdat zijn baasje moedeloos de piste uit loopt: Dan springt hij, tot hilariteit van de kinderen in de zaal, ineens op hoge pootjes heen en weer door de hoepel die Igor achter zich aan sleept. Spectaculair is het optreden van de Kaje Dancers uit Kenia, met menselijke piramides, hoge salto's en een acrobatische limbodans tussen latten vol spijkers. Minder leuk zijn de kostuums van de razendsnelle dansers, die met al te folkloristische Iuipaard velletjes en bontjes naar de jungle verwijzen: Het is de enige dissonant. Er is geen schreeuwerige spreekstalmeester, geen oorverdovende marsmuziek en de artiesten zijn niet van de kermis geplukt. Zelfs de toneelknechten maken er iets leuks van als zij de piste leegruimen voor de volgende act.

Het Wintercircus bIaast het circus nieuw leven in. Het decor, met glinsterende ornamenten, rood fluwelen gordijnen en kroonluchters, heeft een nostalgische uitstraling en in de nok speelt het zevenkoppige orkest van Coty Teuteberg vrolijke muziek op composities van Joost Dieho. Met theatrale kostuums in de stijl van het carnaval van Venetië herinnert de voorstelling aan de Commedia dell'Arte en de clowns van Fellini. Zoals de lange, slungelige harlekijn die ondersteboven touwtje springt, de clown met een kopje thee op het evenwichtskoord of het pierrotmeisje dat het hart van clown Vladirnir'steelt en clown Olga groen van jaloezie maakt.

Komt dat zien!

Anita Twaalfhoven

RECENSIE DOOR JACQUES D'ANCONA

Dagblad van het Noorden, maandag 6 december 2004

Wintercircus Martin Hanson: Een smaakvol en verrassend opgemaakt familieprogramma

Jacques J. d'Ancona

Stadskanaal - Vier witte Arabische hengsten van Duitse afkomst en een kwartet donkere Nederlandse pony broertjes op het toneel van Geert Teis. Wintercircus in het theater! Voor de 26ste keer is Martin Hanson, grondlegger van het fenomeen, binnengereden met een stoet caravans, voorzien van een zeer internationale bemanning.

Vier uitverkochte voorstellingen in Stadskanaal tijdens het afgelopen weekeinde bewijzen dat traditioneel circusvermaak met een schetterend zeven mans orkest ook binnenshuis werkt. Zeker als er een smaakvol en soms verrassend opgemaakt familieprogramma staat.

Een extra vloer over het toneel, afgedekt met rubber en daarover heen een wagonlading zaagsel plus een opstaande, doorzichtige rand. Theaterdirecteur Bé Lamberts hoeft niets te vrezen. Er zitten geen leeuwen in het pakket van deze nationale première. Het Dierenbevrijdingsfront kan thuis blijven... Wie zou ze trouwens missen, de luie, volgevreten exoten en vadsige roofdieren, die soms te beroerd zijn om een poot op te tillen. Naast de paarden trippelen er in de piste immers honden mee van verschillend formaat. Eén kat heeft er ogenschijnlijk ook lol in om te figureren in het artistiek geconstrueerde clowns nummer van een Russisch duo dat in de loopweg acrobatische toeren uithaalt op het slappe koord.

Martin Hanson heeft de directie overgedragen aan dochter Arlette. Zij heeft de ontwapenende sfeer met komische aspecten aangescherpt. Het totaal beeld oogt eigentijds, beschaafd gekostumeerd en is voorzien van scènes waar kinderen van genieten. In de opening zit een verantwoorde knipoog naar Cirque du Soleil. Daar blijft het niet bij. De klassieke spreekstalmeester is vervangen door een actrice zónder tekst. Marcia Smeding danst die introducties leuk en functioneel. Zij is vrijwel de enige van Nederlandse afkomst in de piste naast de jongleur Menno van Dyke die geschoold werd in Parijs en al een paar jaar op hoog niveau werkt. Hij is een topper, evenals Andrey Romanovski, ook weer een Rus. Niet ten onrechte gaat hij door voor een slangenmens dat er in slaagt met griezelige, volmaakte souplesse te verdwijnen in een stalen schoorsteen. Parterre- en luchtacrobatiek, evenwichtskunsten, een Hongaars trio op een wipplank (sorry, zo heet dat nu eenmaal), een Tsjechische antipodiste die niet van opgeven weet, alles dat je van een circusvoorstelling verwacht, zit er in. Zelfs een zevental gitzwarte acrobaten en limbodansers uit Kenia, die in de finale snelheid verkiezen boven zorgvuldigheid.