Om u een beetje te laten proeven van de sfeer van het circusleven, houd ik op deze bladzijde een dagboek bij van de voorbereidingen en belevenissen in het Wintercircus 2009/2010.
Veel leesplezier en wie weet tot ziens!
Arlette Hanson
directeur Wintercircus Martin Hanson
vrijdag 12 maart
Het is écht voorbij. De 31e tournee van Wintercircus Martin Hanson is afgelopen en afgerond. Alle 'zieke' artiesten zijn volledig genezen. Want ja, eindelijk kan ik er in het dagboek nu over schrijven: de circusgriep! Elke dag was het weer fantastisch om te zien hoe het publiek voor aanvang in de foyer meeleefde met de zieken in ons gezelschap. Er waren ook bezoekers die zich zorgen maakten over de kwaliteit en lengte van de voorstelling. Zou men nog wel waar voor z'n geld krijgen als het halve artiestengezelschap ziek was? En hoe moest dat nou met de taxi, moest die misschien een uur eerder komen of zouden er op tijd vervangende artiesten gevonden worden? Theaterdirecties waren hulpvaardig en boden aan om een huisarts te bellen. Zelfs in het Noordhollands Dagblad heeft gestaan dat we te kampen hadden met zieke artiesten. Waarop prompt kassa's van theaters gebeld werden met de vraag of de voorstelling dan nog wel de moeite waard was! Ik kan iedereen geruststellen: al onze artiesten waren gelukkig kerngezond, de hele tournee. De circusgriep was van begin tot eind verzonnen!
Inmiddels zijn alle artiesten en medewerkers naar huis of al weer ergens anders aan het werk. Waar kunt u hen tegenkomen:
De jongleurs Vinicki-Smaha zijn in Zweden bij Circus Maximum. Ook slangenmens Taras treedt in Zweden op, maar dan in een variétéshow. Ivan & Natalia Chen treden met hun twee grote paarden op in een Italiaans circus. De Chinese acrobaten zijn nu nog thuis in China, maar binnenkort komen zij terug naar Europa om hun prachtige acts te vertonen in het Hansapark, een pretpark in Duitsland. Familie Kapitanskiy (hondendressuur) is in Rusland. De diabolokunstenaars Benno & Johannes reizen van hot naar her, hun agenda staat boordevol optredens over de hele wereld. Minder goed gaat het met het verliefde Duo Viro (luchtacrobatiek). Zij hadden dit hele jaar moeten schitteren op een prachtig nieuw cruiseschip. Het contract was vorig jaar al getekend. Helaas heeft de cruisemaatschappij erg last van de economische crises. Het nieuwe schip vaart niet en Duo Viro zit op dit moment werkloos thuis in Boedapest. Ongelooflijk, maar helaas waar.
Dichter bij huis kunt u Trixi & Roy binnenkort tegenkomen (mét het veulentje Scott). Zij werken dit voorjaar bij Circus Bavaria in België. Jofri & Kladza zijn de huisclowns van het Nederlandse Magic Circus en zullen ook dit jaar daar te zien zijn, net als onze 'secretaresse' Liselotte. Francesco gaat aan de slag in Slagharen. Niet als witte clown, maar als entertainer. Gaby (François) en Willeke (Wauzz) zijn ook in Nederland. Zij werken als acteurs en geven workshops. U kunt hen onder andere ontmoeten bij projecten van Kunst Centraal én in Ouwehands Dierenpark
Niet in een circus, maar wel in Nederland zijn orkestleider Vincent, bassist Bart en drummer Thomas. Na hun uitstapje naar het Wintercircus spelen zij weer bij de band Pater Moeskroen. Willy (slagwerk en tuba) is weer aan het werk als reparateur van blaasinstrumenten én speelt bij het orkest van de Koninklijke Marechaussee. Saxofonist Robbert toert door Nederland met zijn eigen orkest Piepschuim. Van toetsenist Bas is moeilijk te zeggen waar hij op dit moment is. Hij geeft les en heeft ontelbaar veel optredens. Een duizendpoot. U kunt hem echt óveral tegenkomen!
Een groot deel van onze technici werkt nu bij Cyrk Korona in Polen. Radek (hoofd techniek) en Wouter (lichttechnicus) zijn freelancers en hebben een volle agenda met theater- én circusklussen in Nederland. Geluidstechnicus Jasper zit weer op school. Hij hoopt dit voorjaar z'n opleiding theatertechniek af te ronden.
En ik? Ik heb genoten van een vakantie. En nu ben ik alweer bezig met de voorbereidingen voor de nieuwe (32e) voorstelling. Allemaal nieuwe artiesten en nieuwe ideeën. Het duurt nog ruim acht maanden, maar ik popel alweer van ongeduld. Was het maar alvast 26 november...
Tot ziens, tot volgend jaar!
dinsdag 9 maart
En het veulentje heet...
SCOTT
De naam is bedacht door Jacqueline Jansen uit Oss. Gefeliciteerd!
Het was ontzettend leuk om te merken hoe de lezers van het dagboek hebben meegedacht. We hebben echt heel veel suggesties gekregen. Bedankt allemaal! Uiteindelijk hebben Trixi & Roy de naam Scott uitgekozen. Het veulentje blijkt een echte belhamel en doerak te zijn, de pittige naam Scott past goed bij hem. Verder is het belangrijk dat zijn naam niet te veel lijkt op de namen van de andere pony's en moet de naam met een Duitse tongval uit te spreken zijn (Trixi & Roy komen immers uit Duitsland). De naam Scott voldoet hier allemaal aan. En wat Jacqueline niet kon weten, maar wat wel heel erg leuk is, in zijn stamboom komt een vergelijkbare naam voor:
moeder = Beaune
vader = Dörak
opa = Satan
overgrootopa = Scotty
zondag 31 januari
Hoe gaat het met de kleine pony? Heel erg goed! Hij is samen met z'n vader en moeder, z'n vier 'ooms en tantes' en z'n baasjes Trixi & Roy thuis in Berlijn. Hij groeit als kool. En, hoewel pas twee weken oud, gedraagt hij zich inmiddels niet meer als baby maar als echte peuter, ravottend en springend door de sneeuw.
Inmiddels hebben we heel veel suggesties voor een naam gekregen. Er zitten heel leuke en originele namen bij! Trixi & Roy willen pas kiezen als het veulentje vier weken oud is (dan is de kritische babytijd voorbij). Direct daarna zal ik uiteraard in het dagboek vertellen hoe 'onze' Wintercircuspony gaat heten. We moeten helaas dus nog even geduld hebben.
maandag 25 januari
Gisteren speelden we in Schouwburg de Kring in Roosendaal de laatste twee voorstellingen van dit seizoen. Bij mijn allerlaatste woorden in de finale had ik een brok in m'n keel. Ik besefte dat deze prachtige voorstelling nooit meer te zien zou zijn. In gedachten was ik bij het afscheid dat ik moest nemen van alle artiesten en medewerkers.
Vijf minuten later (het publiek had de zaal verlaten) verzamelde ons hele gezelschap in de piste. Iedereen zat op de pistebakken. Ik stond en blikte terug op de tournee. Een heel goede tournee waarin we twee maanden lang lief en leed met elkaar deelden. Ik vertelde dat slangenmens Taras uit de Oekraïne mij begin november had gemaild met de vraag wat voor weer hij tijdens de tournee in Nederland kon verwachten. Ik heb destijds geantwoord: reken op veel regen, hooguit één of twee dagen natte sneeuw en temperaturen die schommelen tussen het vriespunt en een graad of 8. Wat zat ik er naast! Bijna de hele tournee stonden onze caravans in de sneeuw. En we hebben temperaturen gehad van min 15.
Na mijn speech nam iedereen emotioneel afscheid van elkaar. Er werd gezoend, omhelsd en op elkaars schouders geslagen. De kinderen Isabella en Eric huilden tranen met tuiten. Afscheid nemen is altijd moeilijk.
Maar daarna moest er toch weer gewerkt worden. Het decor werd afgebouwd. Alle spullen moesten worden ingepakt. De voorstelling is voorbij, maar we zijn nog wel even bezig om achter de schermen alles te regelen.
zaterdag 23 januari
We traden gisteren en vandaag op in Delft. En wat waren het gezellige voorstellingen!
Vanavond zijn we met de hele karavaan verplaatst naar Roosendaal. Even schrokken we: nóg meer sneeuw... Natte sneeuw viel met bakken uit de lucht. Drijfnat en verkleumd van de kou waren we allemaal toen we met de caravans aan het manoeuvreren waren op de parkeerplaats bij de Schouwburg in Roosendaal. Geen makkelijke opgave vanavond. Morgen spelen we de allerlaatste voorstellingen van dit seizoen. Daarna nemen we afscheid van elkaar en gaan alle artiesten en medewerkers weer hun eigen weg. Dit betekent dat de caravans niet allemaal tegelijk van de parkeerplaats vertrekken. Met als gevolg dat vanavond bij het parkeren rekening moest worden gehouden met de volgorde van vertrek. Iemand die morgen direct na de voorstelling wil wegrijden, moet vooraan staan. Terwijl degene die maandag als allerlaatste vertrekt, natuurlijk achteraan moet staan. Het was een hele puzzel. Maar onze placeurs Gaby, Kladza en Jofri hebben de klus geklaard.
vrijdag 22 januari
Vandaag was de laatste schooldag. Ik hoor de lezers van het dagboek denken: de laatste schooldag, het is toch nog geen zomer? Dat klopt. Maar dit weekend spelen wij de allerlaatste voorstellingen van dit seizoen. Daarna gaan alle artiesten en medewerkers weer hun eigen weg en gaan onze circuskinderen Isabella en Eric weer naar hun eigen school thuis. Isabella is de dochter van François en Wauzz (onze gastheer en -vrouw) en Eric is het zoontje van Ivan & Natalia Chen (pas-de-deux op paarden).
Tijdens onze tournee krijgen meereizende kinderen les van de Rijdende School. Deze organisatie verzorgt het onderwijs voor alle circus- en kermiskinderen in Nederland. Een paar keer per week komt de school naar ons Wintercircus toe. Letterlijk. De juf of meester komt met een busje dat volledig is ingericht als klaslokaal. Hier krijgen de Nederlandse Isabella en de Portugese Eric samen les. Isabella in het Nederlands en Eric in het Spaans en Engels. Ook circuskinderen gaan dus gewoon naar school. En als papa en mama optreden, dan moeten zij gewoon huiswerk maken. In de kleedkamer spiek ik wel eens over Isabella's schouder mee. Zo heb ik gezien dat ze nu heel druk bezig is met de tafel van 7 en met de Gouden Eeuw.
donderdag 21 januari
Het was vandaag een spannende dag in het leven van ons kleine veulentje. Voor het eerst mocht hij de wei in! Samen met moeder Beaune zette hij zijn eerste stapjes in het gras. Heel onwennig en wiebelend op z'n dunne beentjes. Oh wat eng en wat nieuw allemaal! Maar hij ontdekte al snel dat het eigenlijk heel leuk is buiten. Dus na een paar minuten dartelde hij door de wei. Op de foto's ziet u moeder en zoon in het gras in Delft. Hun baasje Roy kijkt toe.
dinsdag 19 januari
Wij zijn op reis met 55 mensen. Slechts 25 hiervan schitteren als artiest in de piste. Wie zijn dan al die andere medewerkers?
Graag stel ik onze technische crew aan u voor. Allemaal onzichtbare, maar oh zo belangrijke medewerkers.
Op de foto links achteraan staat Wouter. Hij is onze lichtman. 's Ochtends hangt hij alle lampen op hun plek. Tijdens de voorstellingen zit hij midden in de zaal en bedient de lichtcomputer waarmee alle lampen worden aangestuurd. 's Avonds pakt hij alle lampen weer in de kisten zodat alles vervoerd kan worden naar het volgende theater.
Als tweede van links staat Jasper, onze geluidstechnicus. Jasper is verantwoordelijk voor alle microfoons. En dat zijn er nogal wat. Alle instrumenten van het orkest worden met microfoons versterkt. En ook iedereen die spreekt tijdens de voorstelling heeft een microfoon (zoals bijvoorbeeld de clowns, maar ook ikzelf). Jasper studeert Sound & Vision aan het ROC in Utrecht. Hij loopt stage bij ons.
Helemaal aan de rechterkant staan Tomek en Patrycja. Dit echtpaar hoort bij het lichtteam en werkt nauw samen met Wouter. Zij bedienen tijdens de voorstellingen de volgspots. Dit zijn twee grote lampen die achter in de zaal staan. Tomek en Patrycja staan bij deze spots en volgen daarmee nauwkeurig de bewegingen in de piste. Tomek werkt daarnaast 's ochtends ook mee bij de opbouw van het decor én hij is de chauffeur van onze grote vrachtwagen waar het decor in wordt vervoerd. Hij vindt het werkelijk zalig om auto te rijden. Elke dag geniet hij weer van het moment waarop hij de vrachtwagen mag starten. En dan te bedenken dat hij van oorsprong een gediplomeerd kok is! Lekker koken kan hij nog steeds... ik heb mogen proeven!
De zes mannen in de blauwe uniformen zijn Bartek, Radek, Jarek (staand) en Michal, Marek, Stan (zittend). Zij bouwen elke dag het decor op en af. Tijdens de voorstelling zorgen zij ervoor dat alle rekwisieten in de piste op het juiste moment op de goede plek staan. Zij doen dit echter vrijwel onzichtbaar, dus de kans is groot dat u de mannen niet eens hebt gezien. Bartek heeft nog een extra taak: hij staat aan de achterkant bij het voordoek (het grote blauwe gordijn waardoor alle artiesten in de piste komen). Door op het juiste moment aan een ingenieus systeem met touwen te trekken, gaat het gordijn open en dicht. Via een geheim kijkgat in het decor, kan Bartek precies zien wat er in de piste gebeurt.
Middenin staat Radek, onze hoofd techniek. Hij is verantwoordelijk voor alle technische zaken op het toneel. Onder zijn leiding wordt het decor opgebouwd en afgebouwd. En tijdens de voorstelling zorgt hij ervoor dat alle wisselingen in de piste vlekkeloos verlopen.
maandag 18 januari
Het gaat heel erg goed met de kleine pony. De dierenarts is nog een keer gekomen en die vond de kleine spruit er prachtig uitzien.
Ideeën voor een naam zijn nog steeds van harte welkom!
zaterdag 16 januari avond
Hier zijn de eerste foto's van de babypony. Is het geen schatje?
zaterdag 16 januari avond
Hier zijn de eerste foto's van de babypony. Is het geen schatje?
zaterdag 16 januari
Groot feest in het Wintercircus...
Er is vannacht een pony geboren!
Moeder Beaune heeft een zoon gekregen. De bevalling is helemaal goed gegaan. Het kleine hengstje staat en is al begonnen met drinken.
Ik heb net even voorzichtig in de stal mogen kijken. Het is een prachtige baby. Foto's volgen zo snel mogelijk.
Uiteraard krijgt moeder alle tijd om bij te komen van de bevalling en om rustig van haar zoon te genieten. Kraamvisite is daarom niet mogelijk en natuurlijk zal mama voorlopig niet optreden.
vrijdag 15 januari
`
Mag ik u voorstellen aan Léo en Lamur de Foret. Léo en Lamur zijn broers. Ze komen uit Frankrijk en zijn van het ras Boulonnais. Echte trekpaarden, groot en sterk. Léo en Lamur wegen elk ruim 900 kg. Het is een levendig en intelligent ras, waardoor ze gemakkelijk nieuwe dingen leren. Van nature zijn deze paarden vrolijk en vriendelijk. De Boulonnais is een vrij zeldzaam ras.
Léo en Lamur reizen samen met de artiesten Ivan & Natalia Chen de hele wereld over. Met z'n vieren presenteren ze een prachtige pas-de-deux in de circuspiste. Léo en Lamur lopen rustig naast elkaar hun rondjes, terwijl Ivan op hun ruggen staat. Ondertussen haalt Natalia, hobbelend en wel, allerlei acrobatische toeren uit op Ivans schouder. Schitterend om te zien. Hoewel sommige mensen niet geloven dat dit mogelijk is in het theater. Een paar weken geleden werd ik gebeld door een theatermedewerker: 'Ik zie op jullie website foto's van twee grote witte paarden. Dat is toch zeker een grapje hè?' Nee hoor, Léo en Lamur zijn zo rustig en intelligent, dat zij zonder problemen in onze Wintercircuspiste in de theaters kunnen optreden. Eerlijk gezegd, zijn dit wel de allergrootste en zwaarste dieren die wij in 31 jaar Wintercircus hebben gehad!
Elke ochtend gaan Léo en Lamur in hun stal onder de douche. Met een waterslang en borstel poetst Ivan hen keurig schoon, zodat de hengsten tijdens de voorstelling schitteren in de piste.
donderdag 14 januari
Wat een dag...
Ik rijd altijd samen met onze clowns Jofri & Kladza en 'secretaresse' Liselotte. Met drie caravans en een woontrailer vormen we een mooi rijtje op de Nederlandse wegen. Vandaag reden we van Oosterhout naar Kerkrade. Vlak voor vertrek zei Jofri dat de truck van zijn woontrailer snel moest tanken. Bij het eerste de beste tankstation zijn we dus gestopt. In dit geval letterlijk 'gestopt'. De trailer stopte exact twee meter voor de pomp. De motor sloeg af, er was geen beweging meer in te krijgen. De allerlaatste druppel diesel was gebruikt. Twee meter voor de pomp... De slang haalde het nog nèt niet! Zo'n grote zware trailer duw je niet even een metertje vooruit. Wat nu? Met een jerrycan heeft Jofri een paar liter diesel in de tank gegooid. En ja hoor, gelukkig startte hij weer. Hij kon twee meter optrekken en verder tanken. Ongelooflijk, maar waar gebeurd.
170 Kilometer was de rit. De lucht was blauw, de zon scheen, de weg was prachtig schoon en niet glad. Radio aan. Rustig reden we richting Kerkrade. En toen ging de telefoon, Willeke belde mij met een wel heel bizarre boodschap. We waren een dag te vroeg gaan rijden. Een dag te vroeg? Ja, we worden pas morgen (vrijdag) op de parkeerplaats in Kerkrade verwacht! Willeke is onze logistiek medewerkster. Al jarenlang regelt zij het hele buitengebeuren. Van parkeerplaats tot afvalcontainers en stroomaansluitingen voor de caravans. Ze doet dat echt hartstikke goed. Alleen vandaag ging het helemaal fout. Willeke en haar man Gaby zijn de eersten die op de nieuwe parkeerplaats arriveren. En toen kwam ze erachter. Ze kreeg de schrik van haar leven: ze had afgesproken dat we pas op vrijdag in Kerkrade zouden aankomen. Inmiddels waren alle 35 caravans al uit Oosterhout vertrokken. Sterker nog, binnen een half uur zou het hele circus op de parkeerplaats zijn. Ze twijfelde geen moment, heeft de telefoon gepakt en is gaan bellen, regelen en organiseren. In een mum van tijd had ze alle betrokken mensen van de gemeente en het theater aan de lijn. Gelukkig zag men de ernst van de situatie in (waar laat je 35 caravans?) en wilde iedereen meewerken. We kregen toestemming om het parkeerterrein een dag eerder in gebruik te nemen. Wat een opluchting!
Vrolijk zijn we de dag met elkaar geëindigd. De Chinese acrobaat Jianpu Liu is vandaag jarig. Uit volle borst hebben we Happy Birthday voor hem gezongen.
woensdag 13 januari
In ons team zijn dit jaar vele nieuwe gezichten te vinden. Een verandering die het trouwe publiek duidelijk opvalt is die van het circusorkest. Na 30 jaar heeft orkestleider Coty Teuteberg het leidersstokje doorgegeven aan Vincent van Lent en Robbert Koekoek. Onzichtbaar voor het publiek, maar voor ons niet minder belangrijk, is de aanstelling van een nieuwe hoofd techniek. Hilbert Geerling heeft vorig jaar afscheid genomen. Radek Cadil is dit jaar gekomen. Vandaag waren zowel Coty (met echtgenote Wilma) als Hilbert bij ons op bezoek in Oosterhout. Samen zaten ze in de zaal en keken naar onze voorstelling. Voor de allereerste keer zagen zij onze show als 'normaal' publiek.
dinsdag 12 januari
Sinds gisterochtend zijn we met het hele Wintercircus in Oosterhout. Het had overigens wel wat voeten in de aarde om alle caravans geparkeerd te krijgen. Nee, dit keer had het helemaal niets te maken met de sneeuw of met gladheid. We staan op een ander terrein dan voorgaande jaren. Slechts 50 meter verderop. Het is een schoolplein van een school die niet meer wordt gebruikt. Een prachtig plein om met de wagens op te staan. Alleen... het originele schoolhek loopt nog om het terrein heen. Er is slechts één ingang en die is exact 3 meter breed. Aangezien een groot deel van onze caravans 2,50 meter breed is, past dat maar nèt. Het manoeuvreren werd echter nog moeilijker gemaakt omdat we een scherpe bocht moesten maken direct voor de doorgang. Het was dus passen en meten.
Gelukkig werden we perfect geassisteerd door de verkeersregelaars van de gemeente Oosterhout (zie foto). Zij zorgden ervoor, dat het doorgaande verkeer zo min mogelijk last had van de wachtende caravans die de weg blokkeerden.
zondag 10 januari
Onze bezoekers komen meestal met de auto. Soms met de fiets en af en toe lopend. Dit jaar wordt echter vaak een ander favoriet vervoersmiddel gebruikt: de slee! Op de foto ziet u de slede-parkeerplaats bij het Kennemertheater in Beverwijk.
Speciaal voor kinderen organiseren wij in een aantal theaters voorafgaand aan de voorstelling circusworkshops. Klik hier voor de data. Op de foto's ziet u hoe ijverig de kinderen vandaag meededen. Verspreid over twee groepen snuffelden maar liefst 50 kinderen aan allerlei circustechnieken.
zaterdag 9 januari
Voor de allereerste keer traden we vandaag op in het nieuwe theater van Almere. Tsjonge, wat een groot gebouw! Alles is lekker ruim, echt een genot om te werken.
Het was een fijne dag. Hoewel ik ook constant in mijn gedachten al bezig was met het transport van vanavond. Van Almere naar Beverwijk. Het KNMI waarschuwt voor erg slecht weer. Zou het verantwoord zijn om met 35 caravans de weg op te gaan?
Als ik na de voorstellingen de deur van het theater uitkom, beneemt de harde wind gelijk mijn adem. De sneeuw raast voorbij. Wat doen we? Ik heb alle nieuwsberichten op internet gevolgd en beslis: we gaan rijden. Een minuut nadat we vertrokken zijn, heb ik al spijt. We glibberen Almere uit. Op de snelweg blijkt de situatie beter te zijn. Maar toch vertrouwen we het niet. Onze caravans zijn groot en zwaar, we mogen geen risico's nemen. Dus tuffen we met 50 kilometer per uur voorzichtig richting Beverwijk. Rukwinden trekken aan de caravans. Regelmatig liggen er grote hopen sneeuw op de weg. Maar het gaat goed. Iedereen arriveert veilig in Beverwijk. Een grote groep medewerkers van het theater staat ons op te wachten. Ze hebben grote bladen vol met bekers warme chocolademelk. De bomen rond het theater zijn versierd met lampjes. We zijn de barre tocht snel vergeten. We zijn in Beverwijk!
vrijdag 8 januari
Vanochtend om 10 uur liep een man verdwaasd rond theater De Hanzehof in Zutphen. Hij kwam helemaal uit Amsterdam gereden en mompelde in zichzelf: 'Vandaag zou toch het Wintercircus optreden in dit theater? Waar is iedereen? Waarom wordt het decor niet opgebouwd? Waarom is het zo rustig? Waarom zijn alle deuren dicht?' Hij keek nog eens op zijn horloge. Het was inmiddels half 11. Uiteindelijk vond hij een open deur: de kassa. Het was lekker warm binnen. Hij ging naar de caissière en vroeg naar het Wintercircus. 'Ja', zei de caissière, 'Wintercircus Martin Hanson treedt hier vanavond om 19.00 uur op.' 'Neeeeeee', riep de man uit, 'dan had ik dus lekker kunnen uitslapen in plaats van vanochtend om half 8 in m'n auto te stappen.'
Deze man was Thomas, onze drummer. Als enige van het hele gezelschap reist hij niet mee met een caravan. Hij gaat na elke voorstelling naar huis (Amsterdam). Natuurlijk doet hij er alles aan om elke dag weer op tijd bij ons te zijn. Voor dag en dauw vertrekt hij van huis en trotseert hij de files en gladde wegen. Alleen was hij vandaag eventjes vergeten dat onze voorstelling niet om 13.00 uur begint (zoals gebruikelijk), maar pas om 19.00 uur!
Thomas, welkom in Zutphen!
Op de foto: Thomas zit rechts vooraan.
woensdag 6 januari
'Is dat niet koud, in een caravan in de winter?' Heel vaak wordt ons deze vraag gesteld. Het antwoord: nee, juist niet! Door de kleine oppervlakte, is een caravan heel snel warm. Véél sneller zelfs dan een normaal huis.
Zijn er dan helemaal geen nadelen aan het wonen in een caravan in de winter? Jawel, we hebben wel wat praktische probleempjes. Bij strenge vorst is er bijvoorbeeld een grote kans dat de waterleidingen en afvoerslangen bevriezen. Vooral bij de wat oudere caravans lopen de leidingen vaak buitenom (onder de vloer). Dat is natuurlijk vragen om problemen als het vriest. Gelukkig is er een simpele oplossing: een jerrycan met water binnen in de caravan!
Maar zelfs als de leidingen in je caravan niet bevriezen, dan nog kan er een praktisch waterprobleem optreden. Zoals bijvoorbeeld hier in Veldhoven. Op het parkeerterrein waar wij met de caravans staan, is een centrale watervoorziening van de gemeente beschikbaar. Een kraan waar wij allemaal water kunnen tappen om de tank in de caravan te vullen. Maar... door de vorst is de kraan bevroren en komt er geen druppel water uit! Gelukkig kwamen twee medewerkers van de gemeente Veldhoven met een briljante oplossing. Elke dag om 11 uur komen gemeentemannen Jan en Frank naar ons toe om via een lange slang al onze jerrycans met water te vullen. En dat drie dagen lang. Beste mannen, hartstikke bedankt!
dinsdag 5 januari
Circus alleen voor kinderen? Nee hoor! Vraag maar aan de bewoners van verzorgingshuis Houthaghe in Den Haag. Met rolstoelen en rollators bezochten zij afgelopen zaterdag onze voorstelling in Rijswijk. En genoten dat ze hebben!
maandag 4 januari
Rijdt of loopt u in Veldhoven op de Burgemeester van Hoofflaan en vraagt u zich af waarom een heel dorp met caravans staat opgesteld op de parkeerplaats naast de bakker, bij de tafeltennisvereniging en Odeon? Dat zijn wij! Aanstaande woensdag treden we op in Theater de Schalm.
Vandaag en morgen genieten we van vrije dagen. Een groepje artiesten heeft vanmiddag een toeristisch uitstapje gemaakt naar Eindhoven. Ze wilden vooral de Philips gebouwen bekijken!
zondag 3 januari
Graag stel ik onze artiesten en medewerkers aan u voor:
op de achterste rij (van links naar rechts):
Radek (hoofd techniek), Jasper (geluidstechnicus), Stan, Bartosz, Jaroslaw (technici), Marian (terreinassistent), Marek (technicus), Wouter (lichttechnicus), Michal, Tomek (technici), Patryzja (volgspotster)
een na achterste rij:
Roy (ponydressuur), Natalia (pas-de-deux op paarden), Vincent (orkestleider + trompet/fluit/gitaar/zang), Bart (basgitaar/gitaar/zang), Robbert (orkestleider + saxen/klarinet), Bas (toetsen), Willy (trombone/tuba), Thomas (slagwerk), Ivan (pas-de-deux op paarden), Wauzz (gastvrouw)
middelste rij:
Iwona (souvenirverkoopster), Francesco (witte clown), Lenka (jongleur), Kladza (clown), Zuzana (jongleur/hoela hoep), Junpeng (Chinese acrobaat), Trixi (ponydressuur), François (gastheer), Arlette (directeur), Liselotte (actrice), Alexandra (acrobate met hondje), Taras (slangenmens), Maria (souvenirverkoopster), Qingzhou (Chinese acrobaat), Maria (teckeldressuur), Huichang (Chinese acrobaat), Jofri (clown), Danuta (chef souvenirs)
op knieën:
Zhao (Chinese acrobaat), Egli (diabolokunstenaar), Jianpu (Chinese acrobaat), Vivien (luchtacrobatiek), Robbert (luchtacrobatiek), Shiqiang (Chinese acrobaat), Konrad (diabolokunstenaar), Li (Chinese acrobaat), Petr (jongleur)
kinderen:
Isabella, Eric, Angelina
niet op de foto:
Benno (diabolokunstenaar), Johannes (diabolokunstenaar), Alexander (teckeldressuur)
zaterdagavond 2 januari
Vandaag speelden we twee mooie voorstellingen in Rijswijk. Wat was het publiek weer enthousiast. En wat was het leuk om zoveel bekenden in de zaal te zien. Vrienden en kennissen, maar ook heel veel 'onbekende' bezoekers die elk jaar naar onze voorstelling komen. Zoals bijvoorbeeld de moeder die al vijf jaar met haar dochtertje komt en dan na afloop altijd een foto maakt van mij (in avondjapon) samen met haar dochter. De hele collectie hangt op het prikbord van het meisje. Ontzettend leuk!
Vanavond zijn we verkast naar Bussum. En wat werden we daar weer goed onthaald. Onze medewerkers Willeke en Gaby rijden altijd een uur voor het circus uit. Zij arriveren dan als eerste op de nieuwe parkeerplaats en kunnen daar alles verder regelen en voorbereiden. Dit keer troffen zij in Bussum een prachtig wit parkeerterrein aan. Verse sneeuw, waar nog geen enkele auto doorheen was gereden. Heel mooi, maar niet fijn. Het theater heeft direct actie ondernomen. En in een mum van tijd waren de hulptroepen aanwezig. Een schuifwagen veegde bijna alle sneeuw naar de zijkant. En een pekelwagen heeft daarna het hele terrein gestrooid.Toen de rest van het circus arriveerde was de parkeerplaats prima begaanbaar. Beste hulptroepen: enorm bedankt!
zaterdag 2 januari
Vanuit Alkmaar heeft onze hele karavaan zich gisteren verplaatst naar Rijswijk. Wat een ontzettend leuke verrassing stond er bij aankomst op de parkeerplaats...
Onze medewerker Dick (een absoluut onmisbare klusjesman tijdens onze repetitieweek) had een echte koek-en-zopie op het parkeerterrein gebouwd. Compleet met opblaassneeuwman, feestverlichting en warme chocolademelk. Wat een warm welkom in een ijzig koud Rijswijk!
Hieronder wat impressies van onze aankomst.
vrijdag 1 januari
Gelukkig Nieuw Jaar! Happy New Year!
Traditiegetrouw vieren wij oud en nieuw in Alkmaar. Na afloop van de allerlaatste voorstelling van het jaar komen alle artiesten en medewerkers in onze piste. Met elkaar proosten we dan op het afgelopen jaar. Na de proost komen de oliebollen. Én komen de cadeautjes. Vol verbazing werd er gekeken toen wij een karretje met ruim 150 prachtig ingepakte cadeautjes de piste inreden. Voor iedereen hadden we dit keer drie kleine pakjes: een spelletje, een Hollandse lekkernij (stroopwafels, drop, kaas e.d.) en een unieke Wintercircusmok.
Daarna heeft iedereen de avond in kleine groepjes in de caravans gevierd. Vlak voor middernacht gingen de deuren weer open en verzamelden we op de parkeerplaats bij de caravans. Klokslag 12 uur brachten we met ruim 50 medewerkers een champagnetoost op het nieuwe jaar. Een mooi begin!
Een vuurkorf, marshmellows op stokjes én natuurlijk prachtig vuurwerk maakten de sfeer helemaal compleet. Vooral onze Chinese artiesten konden maar geen genoeg krijgen van het vuurwerk en de sterretjes. Al springend en dansend vierden zij uitbundig het begin van het nieuwe jaar. Wat een mooi feest was het!
woensdag 30 december
Het is woensdagochtend. Ik zit voor het raam van mijn caravan. De wereld is weer wit. De sneeuw raast horizontaal voorbij. De wind giert om de caravan heen. We maken onze naam weer waar: WINTERcircus!
Onze parkeerplaats in Den Helder ligt aan de Kanaalweg. Pal naast de dijk. Oftewel hemelsbreed zo'n 50 meter van de Waddenzee. Ik ben de dijk net opgeklommen. Uitzicht is er vandaag nauwelijks. Maar toch was het prachtig. Metershoge golven beuken tegen de kust. Sneeuw en harde wind. Ergens in de verte moet Texel liggen.
dinsdag 29 december
De drukste week van de tournee, daar zitten we nu middenin. Eergisteren waren we nog in Hoorn. Gisteren waren we in Zaandam. Vandaag speelden we in Amstelveen en sinds vanavond 21.00 uur staan alle caravans bij het theater in Den Helder. Morgenavond rond deze tijd zijn we alweer in Alkmaar.
De planning is strak. Om 8 uur 's ochtends stapt onze technische ploeg het theater in en begint met de opbouw van het decor. Al snel daarna gaan in de caravans van de artiesten de gordijntjes open. Kostuums en rekwisieten worden naar het theater gebracht. Daarna snel boodschappen doen, zodat er nog voldoende tijd overblijft om te trainen. Rond 12 uur is iedereen in het theater aanwezig en bereiden we ons voor op de show. Om 13.00 uur begint de eerste voorstelling. Om 15.30 uur gaat het publiek naar huis en bereiden wij ons voor op de tweede voorstelling, die om 16.15 uur begint. Direct na afloop van deze tweede show (om 18.45 uur) wordt begonnen met de afbouw van het decor. Om 19.30 uur rijden de eerste caravans al weg. De decortrailer en de laatste caravans (van de technici) vertrekken om 20.30 uur naar de volgende stad. Na aankomst: nog even kletsen en dan gordijntjes dicht! Morgen om 8 uur starten we opnieuw.
Elke dag ergens anders. En juist dit reizen maakt ons werk zo leuk!
zondag 27 december
Onze fotograaf Piet-Hein Out woont in de buurt van Hoorn. Hij kwam gisteren langs om de jaarlijkse groepsfoto te maken.
zaterdag 26 december
Kerstmis in het Wintercircus. Fantastische dagen, met veel tradities.
Eerste kerstdag zijn wij altijd in Purmerend. Wij arriveren daar op kerstavond met alle caravans. En traditiegetrouw worden wij op de parkeerplaats gastvrij opgewacht door een circusvriend met een zalig stuk Beemsterkaas. Lekker en leuk!
De voorstellingen in Purmerend zijn altijd heel erg feestelijk. Het publiek draagt de mooiste kerstkleding, iedereen is vrolijk. En wat zo leuk is: voor veel mensen is een bezoek aan ons Wintercircus een echte traditie. Ook dit jaar zag ik weer heel veel bekende gezichten en heb ik weer menig kletspraatje gemaakt. Dit jaar werd ik zelfs verrast met een bos bloemen van een bezoeker die ons Wintercircus voor het tiende jaar bezocht!
Na Purmerend reizen wij altijd naar Hoorn. Ook hier hebben wij tradities. Na aankomst, op eerste kerstdag 's avonds, vieren wij met het hele gezelschap kerstmis in de foyer van het theater. Ook dit jaar was het weer reuze gezellig.
Vandaag speelden wij twee voorstellingen, voor in totaal zo'n 1.600 bezoekers in Het Park in Hoorn. Onze artiesten hebben hun ogen weer uitgekeken. Het theater ligt pal aan het IJsselmeer. Door de grote ramen heb je een wijds uitzicht. Het water is bevroren en ziet er daardoor prachtig uit. Hieronder een foto van de buitenkant van het theater vandaag.
vrijdag 25 december
Namens alle artiesten en medewerkers van Wintercircus Martin Hanson wens ik de lezers van het dagboek heel fijne kerstdagen!
donderdag 24 december
We waren vandaag vrij. Voor ons allemaal was het een zalige ontspannen dag. Vanochtend deed iedereen de laatste kerstboodschappen. Om 13.00 uur vertrokken we vanuit Amersfoort naar Purmerend. Direct nadat alle caravans op hun nieuwe plek stonden, werd er midden op het terrein verzameld. Wat nu? De artiesten hadden bedacht om naar Amsterdam te gaan. Uiteindelijk gingen er maar liefst 22 man mee. Aan het begin van de avond keerde de hele groep weer terug. Ze hadden een zalige middag gehad. Als echte toeristen hadden ze alle hoogtepunten van Amsterdam in sneltreinvaart gezien.
Aan het begin van de avond keerden ze weer terug... Waarom waren ze niet ook nog 's avonds in Amsterdam gebleven? Wij vieren Kerstmis op 25 december, maar in het buitenland wordt Kerstmis gevierd op 24 december 's avonds. In vrijwel alle caravans stond daarom het Kerstdiner klaar. Een goede reden om terug naar huis te komen.
woensdag 23 december
Oplettende bezoekers van onze website zullen gezien hebben dat bij het programma-overzicht twee verschillende diabolo-acts staan vermeld. Hoe zit dat?
Een paar jaar geleden ontdekte ik Egli & Konrad, twee diabolokunstenaars uit Zwitserland. Ik was erg onder de indruk van hun act. Maar... de jongens kregen uiteenlopende toekomstplannen en gingen elk hun eigen weg. Gelukkig besloten ze vorig jaar de samenwerking weer op te pakken en verder te gaan met hun succesvolle optreden. Binnen de kortst mogelijke keren stond hun agenda boordevol. Zó vol, dat onze tournee van twee maanden daar niet in past.
Afgelopen zomer ontdekte ik een andere diaboloact: Benno & Johannes. Deze jongens studeerden aan de circusschool in Berlijn. Ze zijn nèt afgestudeerd. Ik was dit jaar bij hun afstudeerpresentatie en was gelijk verkocht. Wat een prachtige act hebben deze jongens. Alleen helaas... ook hun agenda was al behoorlijk gevuld.
Maar wat bleek... op dagen dat de Zwitserse Egli & Konrad bezet waren, waren de Duitse Benno & Johannes vrij. En omgekeerd ook. Zo ging mijn wens in vervulling en kon ik allebei de acts contracteren!
Vandaag, in Amersfoort, traden Egli & Konrad voor het eerst op in ons Wintercircus. We hadden dus weer een beetje première.
Bovenste foto: Benno & Johannes / onderste foto: Egli & Konrad.
maandag 21 december
We zijn in Uden!
Vanuit een prachtig winterlandschap hebben we vanochtend Doetinchem verlaten. Er waren wel wat hobbels te nemen. Zo weigerde bijvoorbeeld een van de auto's te starten. Het meest lastige was echter het wegrijden van de parkeerplaats. Wegrijden klinkt op zich simpel. Maar ons parkeerterrein in Doetinchem ligt in een parkeerkuil. Een kuil die verlaten moet worden via een redelijk steile helling, met bocht én met muurtjes aan beide kanten. Natuurlijk hadden we geprobeerd om gisteren zoveel mogelijk sneeuw van de helling weg te halen. Maar de vannacht vers gevallen sneeuw was opgevroren en maakte de helling voor caravans zeer moeilijk begaanbaar. Gelukkig kregen we spontaan hulp van een aantal heren van de gemeente. Met hun 4-wheel-drive hebben ze de zware transporten uit de kuil omhoog gesleept. Nogmaals: hartelijk dank heren!
Hieronder wat sfeerimpressies van het Wintercircus in Doetinchem.
zondag 20 december
Sneeuw, sneeuw, sneeuw...
Het Wintercircus is in Doetinchem. Na de twee voorstellingen zouden we vandaag naar Uden reizen. Maar zou het verantwoord zijn?
De hele dag heb ik alle nieuwsberichten, weersverwachtingen en verkeersinformatie gevolgd. Het zou vanmiddag stoppen met sneeuwen en langzaam opklaren. Zouden we toch kunnen rijden? Maar het bleef maar sneeuwen. Grote vlokken dwarrelden langs de ramen van Schouwburg Amphion in Doetinchem. De informatie op internet werd aangepast. Ik las inmiddels dat het pas vanavond zou stoppen met sneeuwen, maar ik las ook dat het vannacht al weer door zou gaan. We hebben gewikt en gewogen... gaan we de weg op of niet?
Vlak voor het einde van de tweede voorstelling heb ik de knoop doorgehakt: we gaan niet rijden! Het was naar mijn idee onverantwoord om met 35 caravans en grote transporten te gaan rijden.
Dankzij de fantastische medewerking van het theater, kunnen we met alle caravans nog een nachtje extra in Doetinchem blijven. Morgenochtend vertrekken we alsnog naar Uden. Althans... als de weersomstandigheden het toelaten!
zaterdag 19 december
Feest in het Wintercircus: Eric Chen werd vandaag 9 jaar. Hiep hiep hoera!
Eric is het zoontje van Ivan & Natalia Chen, de pas-de-deux acrobaten op de twee prachtige paarden. Terwijl in de pauze van de voorstelling het publiek rustig koffie dronk, vierde Eric in de artiestenfoyer zijn feestje. Bijna alle artiesten en medewerkers waren erbij. Samen met zijn moeder deelde Eric taart uit. Toen er uit volle borst Happy Birthday voor hem werd gezongen, glunderde het kleine ventje van oor tot oor.
Op de foto ziet u de jarige Eric samen met zijn vader Ivan.
vrijdag 18 december
In Veenendaal lag vandaag nog steeds een flink pak sneeuw. De wegen rond het theater waren nog lang niet schoon. De auto's glibberden voorbij. Geen wonder dus dat alle artiesten om de beurt kwamen vertellen dat ze best wel bang waren om vanavond naar Doetinchem te rijden. De hele dag heb ik het weerbericht gevolgd. Het zou koud worden. Héél erg koud. Maar gladheid werd niet voorspeld. En inderdaad, zodra we Veenendaal uitgereden waren, waren alle wegen schoon en droog. Niets aan de hand.
Hoewel... Echt lekker reed het niet. M'n busje schudde heen en weer en ik voelde de caravan trekken. Wat zou er aan de hand zijn? Plots zag ik langs de weg een aantal vlaggen hevig wapperen. Wind! Na aankomst in Doetinchem vroeg ik of de anderen iets gemerkt hadden. Ja dus, de een na de ander vertelde hetzelfde verhaal. Iedereen was voorbereid op gladheid, maar wind hadden we niet verwacht.
Inmiddels zijn alle caravans veilig in Doetinchem gearriveerd. Sneeuw ligt er niet. Maar het is wel ontzettend koud. Gelukkig is het binnen lekker warm.
Hieronder foto's van Wintercircus medewerkers die de uitrit van de Veenendaalse parkeerplaats sneeuwvrij proberen te maken. Op de rechter foto ziet u Marek, Bartosz en Tomek.
donderdag 17 december
Klanten van de markt in Winterswijk hadden geluk. Zij konden vorige week via een loterij op de markt gratis kaartjes bemachtigen voor het Wintercircus. En dan niet via een loterij waar je nauwelijks kans maakt op een prijs. Nee hoor, de marktkooplui waren royaal en gaven maar liefst 600 kaartjes weg! Gisteravond was het zover en zat de hele zaal van Schouwburg de Storm in Winterswijk vol met marktklanten. En gezellig dat het was!
Tijdens de show heb ik af en toe stiekem naar buiten gekeken. Want inmiddels had ik gehoord over de verwachte sneeuw. Er viel een enkel vlokje. Maar daar bleef het ook bij.
Vanochtend opende ik vol spanning de gordijntjes van mijn caravan. Zou er een dik pak sneeuw liggen of niet? Nee dus, het was wel koud, maar sneeuw was er in geen velden of wegen te bekennen in Winterswijk. We hadden transport naar Veenendaal. Niets aan de hand... althans, dat dachten we. 80 Kilometer lang ging het goed. En toen ineens zaten we middenin de sneeuw. Op de snelweg viel het nog mee. Maar in Veenendaal lag een behoorlijk pak sneeuw en waren de wegen nog niet echt lekker begaanbaar. Ik voelde m'n bus af en toe wegglijden. Niet fijn als je beseft dat er ook nog een grote zware caravan achter hangt. Rustig rijdend bereikten we de parkeerplaats bij het theater: een smetteloos wit terrein in een parkeerkuil. Prachtig om te zien, maar reuze onhandig als 35 caravans al glibberend en glijdend de kuil in gemanoeuvreerd moeten worden. We zijn 1,5 uur bezig geweest voordat alle wagens veilig op hun plek stonden. Intussen vormde zich een lange sliert wachtende caravans op de wegen rond het theater. Maar het is allemaal weer gelukt.
Vanavond was er een internationaal circussneeuwballengevecht op het terrein. Chinezen, Hongaren, Polen, Duitsers, Russen en Tsjechen renden tussen alle caravans door, op zoek naar plekjes om te verstoppen. Het was een dolle boel!
maandag 14 december
Wat is het ineens koud geworden! Eindelijk doen we onze naam weer eer aan: we zijn een écht WINTERcircus. En dan staan we ook nog eens in WINTERSwijk.
Buiten is het koud, maar binnen in onze caravans is het zalig warm. Alle kachels branden en verwarmen in een mum van tijd de toch betrekkelijk kleine ruimtes.
Bij mijn caravanburen (François, Wauzz en hun dochter Isabella) stond vanavond een echt winters gerecht op het menu. Pake en Beppe waren op visite geweest en hadden als verrassing een ouderwetse boerenkoolstampot meegenomen.
zondagochtend 13 december
We staan met alle caravans in Groningen. Het is een gezellige bedoening op de parkeerplaats. Wij treden vanmiddag op in de grote theaterzaal van Martiniplaza, maar tegelijkertijd is er in de hal een kleindierenbeurs. Standhouders en bezoekers rijden af en aan. Gelukkig zijn er twee verkeersregelaars van Martiniplaza die alles perfect regelen.
De zon schijnt. De lucht is stralend blauw. Wat een geweldige dag!
zaterdag 12 december
Wat is het leuk om te merken dat de lezers van het dagboek zo meeleven. De afgelopen dagen heb ik menig mailtje ontvangen met de vraag of de lekkage in m'n caravan al is verholpen. Het antwoord: voorlopig wel. Onze klusjesman Marian is er uitgebreid mee bezig geweest. Hij is op het dak van mijn caravan geklommen en heeft de bewuste plek afgekit en daarna helemaal afgeplakt. Het is een noodoplossing, maar... het drupt niet meer in m'n huisje!
We zijn al weer vier voorstellingen verder. En allevier waren ze tot op de allerlaatste stoel uitverkocht. Gisteren twee maal in Stadskanaal en vandaag twee keer in Emmen. Wat citaten van reacties die ik per e-mail ontving van bezoekers:
'Wij willen via deze weg laten weten dat we vanmiddag hebben genoten van jullie voorstelling in Emmen. Het was helemaal geweldig!!!! Onze complimenten.'
'We hebben gisteravond genoten van de prachtige voorstelling in Stadskanaal. Mooie acts, kostuums super verzorgd.'
woensdag 9 december
Drie vrije dagen in Heerenveen. Ik heb er echt van genoten. Na alle hectiek van de afgelopen maanden en de spanning rond de première, was het heel fijn om een paar dagen rustig aan te doen. Zo had ik o.a. tijd om op bezoek te gaan bij goede vrienden. Weer terug in m'n caravan wachtte mij een onaangename verrassing. Drup, drup, drup. Niks aan de hand, het zal wel condens zijn. Even goed ventileren. Maar het druppelen stopte niet. Sterker nog, de druppels veranderden af en toe in een klein straaltje. Er staat nu een afwasteiltje midden in m'n caravan op de grond. Drup, drup, drup. Ik heb onze klusjesman al gewaarschuwd. Morgenochtend komt hij kijken hoe hij de lekkage kan verhelpen. Want een lekkende caravan is geen pretje. Drup.
Morgen nemen we afscheid van Heerenveen. We blijven nog even in het noorden: we gaan naar Stadskanaal. Zou het daar ook regenen?
dinsdag 8 december
Wintercircus Martin Hanson is lid van de VNCO (Vereninging Nederlandse Circus Ondernemingen) en de ECA (European Circus Association). Beide organisaties behartigen de belangen van circussen. De VNCO in Nederland en de ECA in Europa. Belangrijke onderwerpen zijn het welzijn van de dieren, werkbare regelgeving voor grensoverschrijdende artiesten en medewerkers, veiligheid, opleiding en educatie. Zowel de VNCO als de ECA zijn gesprekspartners voor politici en beleidmakers.
Vandaag werd in de Kamer gestemd over dieren in het circus. Een ingediend amendement op de Wet Dieren om te komen tot een verbod op circus met bepaalde diersoorten, kon echter niet rekenen op een Kamermeerderheid. Slechts 44 van de 150 Kamerleden stemden voor een verbod. Daarmee is een verbod op circus met dieren verder weg dan ooit tevoren.
zondag 6 december
Ik ontving vandaag per e-mail een ontroerende reactie van twee bezoekers, vader Edwin en zoon Dennis (5). Het gaat over de luchtacrobatiekact van Duo Viro:
Dennis zegt tegen Edwin: "Papa, ik wil niet meer kijken".
Edwin vraagt: "Waarom niet?"
Waarop de kleine Dennis antwoordt: "Ik moet huilen want ik word er verdrietig van."
"Hoezo dan?", vraagt Edwin
Dennis: "Ik vind het zo mooi, ik krijg er tranen van in mijn ogen."
Edwin: "Dat geeft helemaal niet. Dat komt omdat het zo mooi is."
"Oké", zegt Dennis. Waarop hij weer sprakeloos verder kijkt.......
vrijdag 4 december
We zijn met onze hele karavaan in Heerenveen neergestreken. Mijn eigen thuishaven!
Vanmiddag speelden we een wel heel bijzondere voorstelling, speciaal voor de cliënten van Talant. Deze organisatie biedt in Friesland mensen met een beperking zorg en ondersteuning. Samen met de Lionsclub Heerenveen en het Posthuis Theater bood Talant haar cliënten een bezoek aan ons Wintercircus aan. En tsjonge, wat was het vanmiddag een fantastisch feest! De zaal was tot op de allerlaatste stoel gevuld. Van begin tot eind genoot iedereen met volle teugen. Niet alleen de bezoekers... ook voor al onze artiesten en medewerkers was dit een pareltje in onze tournee. Wat een feest!
Het feest werd nog groter toen bleek dat Sinterklaas en een hele grote groep Pieten óók naar het Posthuis Theater waren gekomen.
donderdag 3 december
Afgelopen mei had ik een vergadering in een bouwkeet in Barneveld. Omgeven door zand en tientallen bouwvakkers, sprak ik met de directeur en hoofd techniek van het theater. Het Schaffelaartheater was nog lang niet klaar. Het was een leeg en kaal gebouw. Moeilijk voor te stellen dat dit een plek zou worden waar ons Wintercircus kon optreden.
Gisteren was het zover. Op de plek waar eerst zand lag, was nu een mooi parkeerterrein aangelegd, met ruim voldoende plaats voor al onze caravans. De bouwkeet was afgebroken. Een prachtig nieuw theater sprankelde ons tegemoet. We werden warm ontvangen. Voor de allereerste keer kon het Barneveldse publiek genieten van onze voorstelling. En genoten heeft men! Een van de bezoekers stuurde mij na afloop een mailtje:
‘Gisterenavond heb ik samen met mijn dochter genoten van jullie optreden! in Barneveld!! Het was fantastisch en we waren sprakeloos. Wat een vakmensen zijn jullie!!!!'
Gisteren zijn we een mooie nieuwe traditie begonnen. Want natuurlijk komen wij volgend jaar, met onze nieuwe voorstelling, terug in Barneveld.
dinsdag 1 december
Vanochtend hadden we het allereerste transport van dit seizoen. Met 35 combinaties reden we van Waalwijk naar Barneveld. Best spannend hoor. Vooral ook omdat er nogal wat huurcaravans en huurbusjes meereizen. Artiesten die met het vliegtuig uit China of de Oekraïne komen, hebben nou eenmaal geen eigen auto bij zich. Voor deze medewerkers heb ik dus alles geregeld.
Voor mijzelf was het ook wel een beetje spannend. Jarenlang heb ik met mijn eigen auto een kleine huurcaravan getrokken. Mijn eigen grote zware caravan werd door orkestleider Coty met een huurbus gereden. Afgelopen seizoen heeft Coty na 30 jaar afscheid genomen van het Wintercircus. Als orkestleider, maar dus ook als mijn chauffeur. Dit jaar heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik heb besloten om mijn eigen transport vanaf nu zelf te rijden. Vanochtend stapte ik vol goede moed in de bus. Ik keek in de spiegels en zag een grote, brede en lange caravan achter mij. Oeps! De straten van Waalwijk leken ineens een stuk smaller dan voorheen. Maar al heel snel was ik gewend. Eenmaal in Barneveld gearriveerd, besefte ik dat dit grote zware transport eigenlijk veel lekkerder rijdt dan een wiebelige kleine caravan. De komende twee maanden hebben we nog ruim 2.500 kilometer te gaan. Kom maar op!
maandag 30 november
Het is maandagavond en de rust is weergekeerd. Eindelijk! De laatste weken en vooral de laatste dagen waren erg spannend en druk.
De hele week hebben we alle onderdelen van de voorstelling los gerepeteerd. Act voor act en scène voor scène. Traditiegetrouw was vrijdagmiddag om 13.00 uur de allereerste en ook enige complete doorloop. We speelden de volledige voorstelling, met alles erop en eraan. Alleen zònder publiek! Alles wat mis gaat of verbeterd kan worden, wordt opgeschreven. Muziekovergangen, het neerzetten van de rekwisieten, opkomsten, kostuums en make up, lichtplaatjes, moment van openen van het blauwe voordoek... we letten echt op alles. De doorloop ging niet slecht, maar toch had ik erna behoorlijke buikpijn. Nog nooit hadden we zó veel A4-tjes met opmerkingen. Na afloop hebben we aan de stamtafel in de artiestenfoyer met het hele productieteam elk detail besproken.
De klok tikte door. Het werd 17.30 uur. Er stond een grote pan erwtensoep klaar. Sommigen lepelden een paar kommen weg, anderen konden geen hap door hun keel krijgen van de zenuwen. Het werd 18.30 uur. We hoorden geroezemoes in de foyer: het publiek! De spanning bij al onze 55 medewerkers steeg nog verder. Het werd 18.55 uur. Nog vijf minuten...
19.00 uur: de allereerste voorstelling, de première begint. Ik sta aan de zijkant op een strategische plek in de coulissen en heb de lijst met alle opmerkingen in m'n hand. Het gaat goed. Stuk voor stuk kan ik alles doorstrepen. Het gaat fantastisch...
2,5 Uur later weet ik dat het goed is. De finale van de voorstelling. Ik sta in mijn avondjapon in de piste en word verrast met grote boeketten bloemen. Ik kijk in de zaal en zie dat het publiek een staande ovatie geeft. Ruim een jaar ben ik bezig geweest met alle voorbereidingen. En nu is hij er: de 31e productie van Wintercircus Martin Hanson!
Tijd voor ontspanning, tijd voor een feestje. Niet te lang overigens, want zaterdag speelden we direct al weer twee voorstellingen. Tot mijn grote verrassing vereerde Sinterklaas met een grote groep Pieten onze show met een bezoekje. En hij vond het zo leuk, dat hij heeft beloofd om nog vaker te komen voordat hij weer naar Spanje vertrekt.
vrijdag 27 november
Première... het was goed!
Hieronder een impressie van de laatste voorbereidingen.
donderdag 26 november
Nog één dag... Vandaag hebben we nog keihard gewerkt. Morgen is de première. Hieronder nog wat sfeerimpressies van vandaag.
donderdag 25 november
Elke dag krijgt de voorstelling meer vorm. Stukje voor stukje passen de puzzelstukjes in elkaar. Vanavond was het de beurt van onze choreograaf Roland Martis. Hij studeert de finale in. Toen hij nog maar nèt was begonnen met de repetitie, hoorde ik verschillende artiesten zuchten: dit is veel te moeilijk, dat onthouden we nooit! Terwijl anderen zich vol overgave op de danspassen en bewegingen stortten. Roland trok zich niks van het gezucht aan, vol energie en enthousiasme ging hij verder. En jawel hoor, de vonk sloeg over. Iedereen werd steeds fanatieker. Na 1,5 uur 'stond' de finale. Het is weer een ontzettend vrolijk feestje geworden.
Sinds vanavond 22.00 uur is het Wintercircusgezelschap helemaal compleet. Lenka is ook gearriveerd. Op tijd voor de première!
dinsdag 24 november
Voor het eerst vandaag in onze Wintercircuspiste: Léo en Lamur de Foret. Prachtige namen voor twee prachtige paarden. Maar gróót dat ze zijn... We twijfelden vanochtend zelfs of ze wel door de deur van het theater zouden passen. Vol spanning stond ik te kijken. Ze hadden geen centimeter breder moeten zijn, want het paste echt maar nèt!
Het was een dag met nog veel meer mooie momenten. Het nieuwe orkest beklom voor de allereerste keer ons orkestpodium. Een van de muzikanten kreeg de schrik van z'n leven en wilde het liefst direct rechtsomkeert maken. Hij blijkt hoogtevrees te hebben! Gelukkig won zijn enthousiasme om muziek te maken het al snel van de angst. En toen begon het nieuwe orkest te spelen. Ik zat gespannen in de lege theaterzaal en luisterde. Binnen een minuut wist ik: dit is goed!
Dat was nog niet alles, want direct hierna kwam onze costumière Dian van de Ven de nieuwe kostuums brengen. Veel artiesten verzorgen zelf hun kostuums. Deze kopen ze zelf, maar vaak worden ze ook volledig zelf met de hand gemaakt. In ons Wintercircus hebben wij elk jaar een thema in de show en dit jaar hield dat in dat de kostuums daar dan wel bij moeten passen. Daarom ontvingen veel artiesten vandaag een nieuwe outfit. De Chinese acrobaten stonden eerst nog wat onwennig in de piste. Maar al snel waren zij laaiend enthousiast, net als alle anderen.
Nog wat impressies van vandaag:
maandag 23 november
Tijdens de opstartweek eet de vaste kern van ons Wintercircus 's avonds met elkaar. Onze tijdelijke 'keukenploeg' tovert elke dag een lekkere maaltijd op tafel. Vanavond stond zuurkoolstamppot op het menu. Hierbij moest trouwens bij het klaarmaken wel behoorlijk geïmproviseerd worden. Het is geen eenvoudige opgave om voor 20 personen aardappels te koken op een minuscuul gaspitje in een caravan!
We eten in het theater in de artiestenfoyer. Gezellig aan een grote stamtafel. De sfeer is heel ontspannen. We lachen en maken lol. Een zalig moment op deze dagen waarop iedereen keihard werkt van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.
Oh ja, we hadden vanavond verjaardagsvlaai als toetje!
zondag 22 november
We zijn begonnen! Vanochtend om 10 uur is de technische ploeg gestart met de opbouw van het decor. Heel rustig hebben ze het toneel van Theater de Leest omgetoverd in een circus. Na een paar uur kwamen de balen zaagsel op het toneel. Vanaf dat moment was het duidelijk: het Wintercircus is weer in Waalwijk!
Vandaag zijn er ook weer meer artiesten gearriveerd. Rond het middaguur reed de grote oplegger van Trixi en Roy ons parkeerterrein op. In twee dagen zijn ze van Berlijn naar Waalwijk gereden. Onderweg hebben ze meerdere keren lang gepauzeerd om hun zes pony's te verzorgen. Slangenmens Taras had minder tijd nodig om naar ons toe te komen, hoewel hij van verder komt. Hij woont in Kiev (Oekraïne) en vloog vandaag naar Brussel. Daar stond een van onze medewerkers klaar om hem verder naar Waalwijk te rijden. Vanavond laat arriveerden de jongleurs Vinicki-Smaha. Zij kwamen met hun busje en caravan vanuit Praag (Tsjechië) gereden. Helaas is hun trio nog niet compleet. Lenka heeft ontstoken amandelen en moet nog een kuur afmaken. De dokter heeft haar verboden te reizen en nog een paar dagen rust geadviseerd. Lenka is nu nog in Praag en komt over een paar dagen haar zus Zuzana en broer Petr achterna. Hopelijk is ze nèt voor de première bij ons.
zaterdag 21 november
Het is onvoorstelbaar... De allereerste circusartiesten die in Waalwijk arriveerden: Duo Viro! Auto en caravan (beter gezegd: de schroot die daar nog van over is) hebben ze in Würzburg achtergelaten. Hun persoonlijke spullen, rekwisieten en kostuums hebben ze eruit gevist en in een andere auto gepropt. Aan het einde van de middag reed deze auto het parkeerterrein bij Theater de Leest op. De chauffeur kon normaal zitten, maar de artiesten konden nauwelijks bewegen, zó vol was de auto.
Vanavond zijn nog meer artiesten aangekomen. Enthousiast blaffende honden keken nieuwsgierig door de ramen van de grote bus: dat moet familie Kapitanskiy zijn. Zij komen regelrecht uit Moskou. De andere artiesten verwacht ik morgen en overmorgen.
vrijdag 20 november
Bijgelovig? Nee, dat ben ik beslist niet. Toch ben ik sinds vanmiddag gaan twijfelen.
Gisteren schreef ik nog over het Hongaarse Duo Viro, onze luchtacrobaten. Zij waren extra vroeg uit Boedapest vertrokken omdat ze geen risico wilden nemen. Vanmiddag rinkelde mijn telefoon: 'hello mrs Arlette, I am Vivien'. Ik hoorde haar stem trillen. Ze stond op de vluchtstrook van een Autobahn in de buurt van Würzburg, Duitsland. 'We had an accident'. Gelukkig vertelde ze gelijk dat het met henzelf goed ging. Maar direct daarna volgde het slechte nieuws: zowel de caravan als de auto zijn total loss. Heel erg vervelend, vooral ook omdat een caravan het woonhuis is van circusartiesten. Maar ik ben ontzettend dankbaar dat het alleen materiële schade is. De hele middag hebben we telefonisch contact gehouden. Een vervangende caravan staat inmiddels in Waalwijk klaar. Er is een chauffeur geregeld die de artiesten en hun spullen morgen naar Nederland brengt. Wat zal ik blij zijn als ik Vivien en Róbert morgen gezond en wel in Waalwijk mag begroeten!
donderdag 19 november
Ook een aantal andere artiesten en medewerkers is inmiddels onderweg naar Nederland. Vivien en Róbert (samen vormen ze het Duo Viro en vertonen ze prachtige luchtacrobatiek aan lange doeken) zijn vanochtend uit Boedapest vertrokken. Ze moeten zo'n 1.400 km rijden met hun auto en caravan. Omdat ze geen enkel risico willen nemen qua weer, hebben ze extra veel tijd voor de rit uitgetrokken. Want laten we eerlijk zijn, met zo'n storm zoals wij gisteren in Nederland hadden, wil toch niemand met een caravan de weg op!
Ook onze Poolse circusassistenten zijn onderweg. Het zal een mooi gezicht zijn: vijf auto's met caravans rijden als een lint van Warschau naar Loon-op-Zand. Als alles goed gaat, dan arriveert de groep daar vanavond. Ze staan dan nog even een paar dagen op een camping, totdat ze zaterdag kunnen verhuizen naar de parkeerplaats van Theater De Leest in Waalwijk.
dinsdag 17 november
De eerste artiesten zijn in Nederland gearriveerd! Onze zeven Chinese acrobaten wonen tijdelijk in een huisje in Hoenderloo. Na een paar dagen acclimatisatie zijn ze inmiddels begonnen met de voorbereidingen voor onze show. Er worden nieuwe kostuums gemaakt en er wordt ijverig getraind, midden in het bos. Tussendoor proberen de mannen een paar woorden Nederlands te leren. Geen makkelijke opgave, want Chinees en Nederlands lijkt totaal niet op elkaar. Vorige week heb ik dat weer ondervonden. Ik moest iets aan de artiesten vragen. Dus ik pakte de telefoon en belde hun nummer. Veel verder dan ‘hallo' zijn we niet gekomen. Daarna zijn we in lachen uitgebarsten en hebben we weer opgehangen. Echt waar, Chinees door de telefoon is onverstaanbaar. Of beter gezegd: gebarentaal door de telefoon is onzichtbaar!
maandag 9 november
Oplettende chauffeurs zullen vandaag verbaasd hebben gekeken: kijk een vrachtwagen met allemaal sneeuwvlokjes, die is toch van het Wintercircus? Inderdaad, de tournee is nog niet begonnen, dus de vrachtwagen hoort nog stil te staan. Maar tóch was hij vandaag onderweg. In de Rijswijkse Schouwburg heeft onze oude hoofd techniek Hilbert het stokje overgedragen aan onze nieuwe hoofd techniek Radek. In alle rust hebben zij vandaag het decor opgebouwd en ook weer afgebouwd.
Om helemaal alvast in de stemming te komen, genoten de mannen tussendoor van... oliebollen!
vrijdag 6 november
Het is vrijdagavond 21.30 uur. Ik besef ineens dat over exact drie weken op dit moment het slotapplaus zal klinken van onze première. Ik verheug me erop. Want ik kijk er echt naar uit om u, het hooggeëerd publiek, onze nieuwe show te laten zien. Het gaat zó leuk worden!dinsdag 3 november
Overal wordt druk gewerkt aan onze nieuwe voorstelling. Dian naait de kostuums. Vincent legt de laatste hand aan de arrangementen voor het orkest. Willeke is druk bezig met het organiseren van alle parkeerplaatsen voor de caravans. Het programmaboekje gaat morgen naar de drukker. Onze reclameman Harrie is de affiches op de reclameborden aan het plakken. En ik zit op kantoor en heb vrijwel dagelijks contact met iedereen om alles te bespreken. De meeste tijd besteed ik op dit moment echter aan de visa en tewerkstellingsvergunningen die nodig zijn voor de in totaal 11 artiesten met een niet EU-nationaliteit. Elk jaar weer zijn het ingewikkelde procedures die veel tijd en aandacht vergen. Stapels formulieren en fotokopieën van allerlei documenten zijn er al door mijn handen gegaan. Om u een idee te geven: een complete aanvraag voor een tewerkstellingsvergunning bestaat bij ons per artiest uit 17 A4-tjes. Dit is inclusief alle bewijsstukken die meegestuurd moeten worden. Visa en tewerkstellingsvergunningen worden nou eenmaal niet zomaar verstrekt. Zowel de betrokken artiest als het Wintercircus moeten aan strenge voorwaarden voldoen. Dit jaar heb ik te maken met de Nederlandse ambassades in Kiev en Moskou, het consulaat generaal in Düsseldorf, de visumdienst bij het ministerie van justitie, de visumdienst bij het ministerie van buitenlandse zaken en het UWV afdeling tewerkstellingsvergunningen. Gelukkig zal het nu niet lang meer duren totdat alles geregeld is.
zaterdag 24 oktober
Tijdens de eerste repetitie van het orkest had ik nog een verrassing voor de muzikanten in petto. Ik was niet in mijn eentje gekomen, maar had onze kostuumontwerpster Dian van de Ven meegenomen. En natuurlijk de kostuums!
Onwennig, verbaasd en geamuseerd keek men er naar. Nog niet iedereen had zich helemaal gerealiseerd dat een Wintercircusmuzikant tijdens de voorstelling ook een echt Wintercircuskostuum draagt. Dian ging vrolijk verder en deelde de kostuums uit. Er moest gepast worden (in de keuken van de repetitieruimte), zodat Dian de komende weken alles precies op maat kan maken.
dinsdag 20 oktober
Het gaat beginnen... De eerste repetitie van het orkest heeft plaatsgevonden! In een schuur in een klein dorpje in de Betuwe klonken de eerste circusklanken van ons nieuwe circusorkest. Fietsende voorbijgangers spitsten verbaasd hun oren toen ze de Hansonmars over de boomgaarden hoorden schetteren. Ik was erbij en ik heb genoten.
Vorig seizoen heeft het Wintercircus na 30 jaar afscheid genomen van kapelmeester Coty Teuteberg. Ik ben er trots op u dit jaar te mogen voorstellen aan een compleet nieuw Nederlands orkest, bestaande uit vijf mannen en een vrouw. Stuk voor stuk verdienden ze hun sporen bij grote orkesten en bands die door heel Nederland toerden, en nu zullen ze zich voor het eerst in een caravan bij onze rondreizende circuskaravaan aansluiten.
Mag ik u voorstellen aan:
Vincent van Lent (koper/fluit/gitaar)
Robbert Koekoek (saxen/klarinet)
Willy van de Pol (trombone/tenor tuba)
Bas Uijtdewilligen (toetsen)
Thomas Gerretsen (drums)
Bart Swerts ((bas)gitaar)
woensdag 14 oktober
Patrick, Gilberto en Patrick. Vorige week hebben ze voor het eerst kennis met elkaar gemaakt. Of althans, Patrick en Patrick werken al járen samen, maar Gilberto kenden ze tot nu toe alleen van horen zeggen, e-mail en internet. Het zijn drie mannen die een belangrijke rol spelen in onze nieuwe voorstelling. De eerste bijeenkomst was spannend. Zou het klikken? Ja hoor, vanaf de eerste minuut was het duidelijk: deze mannen spreken elkaars taal. De verhalen en ideeën vlogen over tafel. Dit gaat heel erg leuk worden.
Wie zijn dit dan en wat gaan ze doen? Onherkenbaar op de foto, zo zonder kostuum en schmink. Het zijn onze clowns, beter bekend als: Jofri & Kladza en Francesco.
maandag 12 oktober
Een nieuwe voorstelling, een nieuw affiche. Al 31 jaar maken wij voor elke productie een passend nieuw affiche. In de loop der jaren hebben wij met verschillende kunstenaars, fotografen en vormgevers samengewerkt. Voor het eerst is ons affiche nu ontworpen door Koen Geerling, een veelbelovend jonge Nederlandse vormgever. Hij heeft prachtige artistieke ideeën en is een virtuoos op de computer.
De ‘witte clown' is een traditionele circusfiguur: elegant, statig en intelligent. Francesco is een van de weinige Nederlandse witte clowns, en volgens mij een van de allermooiste van Europa. Zowel qua uiterlijk (met z'n prachtige kostuums) als qua spel. Niet voor niets dat Francesco dit jaar het Wintercircus affiche mag opsieren!zondag 27 september 2009
Nog twee maanden...
Over exact twee maanden, op 27 november, is de première van de nieuwe voorstelling van Wintercircus Martin Hanson. Nieuwe artiesten, nieuwe ideeën. Het belooft weer een prachtige circusshow te worden. We kijken er met z'n allen enorm naar uit.
Maar voordat we u, hooggeëerd publiek, in de theaters ontvangen en kunnen laten genieten van onze voorstelling, moeten wij nog de puntjes op de i zetten. De komende weken zal ik u in dit dagboek vertellen wat er allemaal bij ons achter de schermen gebeurt. Natuurlijk zal ik u ook voorstellen aan alle nieuwe artiesten en medewerkers.
Nog twee maanden...