DAGBOEK VAN ARLETTE HANSON
Om u een beetje te laten proeven van het circusleven, houd ik op deze bladzijde een dagboek bij van de gebeurtenissen in het Wintercircus 2007/2008.
Veel leesplezier en wie weet tot ziens!
Arlette Hanson
directeur Wintercircus Martin Hanson
maandag 28 januari
De ene na de andere caravan rijdt weg. Soms met een bestemming dichtbij (Veldhoven, Veenendaal, Delft). Maar vaker met een bestemming ver weg. De Oekraïners maken zich zorgen: er wordt gestaakt bij de Pools-Oekraïense grens. Op dit moment staat er bij de grens maar liefst 40 kilometer file... Duo Impression (luchtacrobatiek) heeft haast. Zij moeten snel naar huis, want over een paar dagen vliegen zij vanuit Kiev al naar Korea om daar te gaan optreden. Ook familie Shul’man (honden) en een aantal muzikanten rijden naar de Oekraïne, maar zij hebben minder haast.
Andrejs reist met zijn duiven naar Riga in Letland. De Fausto Scorpions vliegen terug naar Amerika. De Martis Brothers gaan naar Italië en Jeanne rijdt naar haar huis in Frankrijk. Tsja, zo gaat iedereen weer zijn eigen weg.
En ik? Ik ga terug naar Heerenveen. Daar ga ik nagenieten en uitrusten van deze tournee. Niet te lang trouwens. Want ik heb ongelooflijk veel zin om de volgende show te maken: onze jubileumvoorstelling 30 jaar Wintercircus Martin Hanson!
zondag 27 januari
Het is alweer bijna voorbij! Vandaag zijn de allerlaatste voorstellingen van deze 29e tournee. Het is een mooie afsluiting in Roosendaal, met de zaal twee keer vrijwel helemaal vol.
Na de laatste voorstelling kwamen alle artiesten en medewerkers bij elkaar in de piste. Het publiek is weg. Wij namen afscheid van elkaar. Menig traantje werd weggepinkt. Want oh, wat waren het weer twee mooie maanden. We deelden lief en leed. We vierden kerstmis en oud-en-nieuw. We leefden mee met de zieke Pavel. Er werd gekletst, gegeten, gepuzzeld, gezwommen en gepingpongd. Er zijn ontelbaar veel potten thee in mijn caravan opgedronken. Er werd getraind en geoefend. We reisden soms kris kras door Nederland (bv van Uden via Groningen naar Oosterhout). Met allemaal maar één doel: het publiek laten genieten van een mooie voorstelling. En dat is gelukt!
zondag 27 januari
Het is alweer bijna voorbij! Vandaag zijn de allerlaatste voorstellingen van deze 29e tournee. Het is een mooie afsluiting in Roosendaal, met de zaal twee keer vrijwel helemaal vol.
Na de laatste voorstelling kwamen alle artiesten en medewerkers bij elkaar in de piste. Het publiek is weg. Wij namen afscheid van elkaar. Menig traantje werd weggepinkt. Want oh, wat waren het weer twee mooie maanden. We deelden lief en leed. We vierden kerstmis en oud-en-nieuw. We leefden mee met de zieke Pavel. Er werd gekletst, gegeten, gepuzzeld, gezwommen en gepingpongd. Er zijn ontelbaar veel potten thee in mijn caravan opgedronken. Er werd getraind en geoefend. We reisden soms kris kras door Nederland (bv van Uden via Groningen naar Oosterhout). Met allemaal maar één doel: het publiek laten genieten van een mooie voorstelling. En dat is gelukt!
zaterdag 26 januari
In Zeeland spelen we het ene jaar in Middelburg en het andere jaar in Goes. Dit keer is Middelburg aan de beurt, met drie uitverkochte voorstellingen. Het al wat oudere theater is vorig jaar grondig verbouwd en gerenoveerd. Het is mooi geworden! Aan één ding is niets veranderd: de kleedkamers zijn recht onder het toneel. Hartstikke fijn, want daardoor lekker dichtbij. Maar... ooit in een kleedkamer gezeten als er boven je hoofd zes pony’s door de piste draven? Kadoenk kadoenk kadoenk...donderdag 24 januari
Langzamerhand treft iedereen voorbereidingen voor het einde van onze tournee. Zo ook de acrobatengroep Simonenko. Zij gaan na onze laatste voorstelling niet naar huis, maar reizen gelijk door naar het volgende circus in Duitsland.
Een paar dagen geleden kwam het bericht dat zij hun nieuwe visa kunnen ophalen bij het Duitse consulaat in Amsterdam. Zo gezegd, zo gedaan. Ja, het klinkt makkelijk. Maar voor een Rus die alleen Russisch spreekt en leest is dat een hele onderneming! Vandaag ging Sergey, een van de acrobaten, met de paspoorten van zijn collega’s naar Amsterdam. Gewapend met een papier waar exact op stond hoe hij moest reizen en waar hij heen moest, vertrok hij vanochtend vroeg met de trein uit Bergen op Zoom. En ja hoor, hij is op tijd bij het consulaat aangekomen.
Maar toen de terugweg... Het circus had vandaag een reisdag, wij zijn van Bergen op Zoom naar Middelburg verplaatst. Aan het einde van de middag was Sergey nog niet in Middelburg gearriveerd. Het werd avond en Sergey was nog in geen velden of wegen te bekennen. We begonnen ons zorgen te maken. Waar was hij? Om 23.00 uur werd er op mijn caravandeur geklopt: Sergey was terug! Wat was er aan de hand: de trein had pech en was onderweg midden in de weilanden gestopt. Uiteindelijk moesten alle passagiers met bussen verder. De Russische Sergey had er helemaal niets van begrepen. Nederlands en Engels is abracadabra voor hem. Met een heel grote omweg en met hulp van zijn papier waarop wij hadden geschreven waar hij heen moest, heeft hij uiteindelijk Middelburg bereikt en het circus teruggevonden. En het belangrijkste van alles: de visa zijn verleend, dus de groep Simonenko mag over een paar dagen naar Duitsland toe.
woensdag 23 januari
Afgelopen zondag schreef ik over de foto's van de opbouw van ons decor. Helaas bleken deze foto's niet door alle computers goed te worden weergegeven. Ik heb nu wat aanpassingen gedaan en hopelijk kan iedereen de foto's nu goed op zijn beeldscherm zien. Klik hier voor de foto's.
dinsdag 22 januari
Happy Birthday Barbara!
Vandaag is Barbara jarig, een van onze volgspotsters. Vanochtend vroeg hebben we op haar caravandeur geklopt en uitbundig Happy Birthday gezongen. Uiteraard hebben we ook cadeautjes gegeven. Barbara straalde en genoot!
De zon straalt vandaag trouwens ook. Dat is nog eens wat anders dan al die regen van de laatste dagen.
zondag 20 januari
Elke ochtend ben ik weer verbaasd. Het is ongelooflijk hoe snel onze technici een kaal leeg toneel kunnen omtoveren in een prachtig circus. In slechts 1,5 uur wordt ons complete decor neergezet. Daarna is er overigens nog ca 2,5 uur nodig voor zaken als de soundcheck van het orkest, het stellen en programmeren van het licht en het ophangen van de trapeze.
Op de linkerfoto ziet u het toneel om 8.00 uur. Op de rechterfoto ziet u hetzelfde toneel om 9.30 uur!
zaterdag 19 januari
Vanochtend was er al vroeg bedrijvigheid op het circusterrein. Om 6.30 uur waren de eerste mensen al buiten. In de stortregen! Weggedoken in regenjassen met kapuchons deed iedereen snel en stilletjes in het donker z'n werk: de caravan rijklaar maken. Om 7 uur vertrokken de eerste wagens naar het theater. Het was niet ver. Na vijf minuutjes rijden kon iedereen z'n caravan weer bewoonbaar maken: pootjes uitdraaien, stroom aansluiten en klaar is kees! Om 8.30 uur was de rust weergekeerd (en waren we drijfnat). Het terrein bij Rusheuvel is leeg en het parkeerterrein achter theater de Lievekamp staat vol met caravans. Het is nu 9 uur. De technici zijn bezig met de opbouw van het decor. En de artiesten... de meesten zijn volgens mij weer onder de wol gekropen!vrijdag 18 januari
Het is vrijdagavond. De regen komt met bakken uit de hemel. Er liggen centimeterdiepe plassen op het parkeerterrein. De afwateringsputten kunnen de grote hoeveelheid regen blijkbaar niet snel genoeg verwerken. Ik zit lekker warm en droog in mijn caravan. De kaarsjes branden, op tafel staan vrolijk bloeiende narcisjes en de pot thee is, zoals altijd, gevuld.
We hadden twee vrije dagen. Bijna alle Nederlandse medewerkers zijn gisteren en vandaag dan ook even thuis geweest. Een voor een komt iedereen nu weer terug. Lichttechnicus Sjors was er vanmiddag al weer. Goochelaar Dion werd net door zijn vader vanuit Delft teruggebracht (Dion is 16 jaar en heeft zelf dus nog geen rijbewijs). Geluidsman Ruben arriveerde een kwartiertje geleden met zijn caravan. Ook stafmedewerker Gaby is terug. Alleen hoofd techniek Hilbert is nog onderweg. Hij moet van het verst komen, uit Groningen. De storm en regen zullen zijn rit naar Oss er niet leuker op maken.
donderdag 17 januari
In Zwolle was het een beetje passen en meten om alle caravans en circuswagens geparkeerd te krijgen. In de directe omgeving van het theater worden andere gebouwen druk verbouwd en gerenoveerd. Het was dus een drukte van belang met bouwvakkers en hijskranen. Maar uiteindelijk is het gelukt en hebben al onze wagens een plekje gekregen. Ik was zelfs hartstikke tevreden, want mijn caravan stond aan de zijkant met vrij uitzicht over het water! Anderen stonden wat ongelukkiger en hebben de hele dag kunnen meegenieten van de bouwgeluiden.
Vanochtend zijn we van Zwolle naar Oss gereden. Omdat er morgenavond eerst nog een groot ander evenement in het theater is, staan we voorlopig geparkeerd op een parkeerterrein bij sportvelden, buiten het centrum. Lekker ruim en lekker rustig. Zaterdagochtend vroeg verhuizen we met alle caravans naar het parkeerterrein van het theater.
zondag 13 januari
Het is de week van de ‘nieuwe’ theaters en plaatsen. Afgelopen woensdag speelden we voor de allereerste keer in Groningen. En komende woensdag staan we voor het eerst in Zwolle in het gloednieuwe theater De Spiegel.
Vandaag zijn we voor het eerst in Heerlen. Hoewel, dat is niet helemaal waar. Héél lang geleden kwamen we hier ook al. Dat was destijds in het ‘oude’ theater. Heel gezellig, maar soms ook wel wat onhandig. Het toneel was op de eerste verdieping. Alles moest dus met een kleine lift omhoog. Niet alleen het decor, maar ook de dieren. Eén jaar zal ik nooit vergeten. We hadden toen een prachtige roofdierenact met tijgers. Ook de tijgers gingen met de lift omhoog. Geen enkel probleem. Alles was goed geregeld en voorbereid. De dieren vonden het allemaal prima. Maar... de dompteur had liftvrees! Elke dag stond hij in een kooi met tijgers, maar in een lift stappen... dat vond hij vreselijk eng. Maar goed, dat is heel lang geleden. Inmiddels staat er in Heerlen een prachtig nieuw theater. Het toneel is nog steeds op de eerste verdieping, maar de voorzieningen zijn supermodern. Er is nu een mega groot hefplateau waar onze complete decortrailer oprijdt.
vrijdag 11 januari
Vaste bezoekers van ons Wintercircus kunnen zich misschien Vincent van Lent nog wel herinneren. Een steengoede trompettist die soms boven alles uitschetterde.
Inmiddels is Vincent een ware multi-muzikant. Noem een instrument op, en hij speelt het. Na ons Wintercircus is hij vast bandlid geworden bij Pater Moeskroen. Gisteren speelde hij met Moeskroen de theatervoorstelling Nu in Oosterhout. En geloof het of niet, heel toevallig staan onze caravans sinds gisteren al op de parkeerplaats naast het theater in Oosterhout. Gisteravond zaten wij natúúrlijk in het theater om te kijken en luisteren naar ‘onze’ Vincent!
donderdag 10 januari
Voor de allereerste keer in 29 jaar Wintercircus waren wij te gast in de stad Groningen. Gisteren speelden we in Martiniplaza. En hoe! Het was een echt feestje. Vanaf nu krijgt Groningen dan ook een vast plekje in onze tournee. Volgend jaar komen we in Martiniplaza terug met onze jubileumvoorstelling!
Gisteren hebben we twee nieuwe dierenacts in onze voorstelling verwelkomd. Ezel- en geitendresseur Andy Frank heeft ons een week lang geweldig geholpen door met zijn acts de zieke Pavel Doubek te vervangen. Vanaf gisteren hebben we echter weer pony’s in ons Wintercircus. De Duitse Trixi en Roy zijn een paar dagen geleden samen met hun pony’s vanuit Berlijn naar Nederland gereisd. Ze treden twee keer op in onze voorstelling: eerst met een vrijheidsdressuur met zes pony’s en na de pauze met een koddige act met twee pony’s.
dinsdag 8 januari
De kerstvakantie is voorbij. Ook voor alle circuskinderen. Ook zij moeten nu weer naar school. Sherry (8), de jongste dochter van de Fausto Scorpions (ikarische spelen), heeft een heel lesprogramma van haar school in Amerika meegekregen. Zelfs de juf is meegekomen. Niet in het echt, maar op een dvd. Elke ochtend doet Sherry netjes al haar taken. Juf geeft op de dvd uitleg. En mama Ember helpt ook een beetje.
Yuri, het zoontje van Duo Impression (luchtacrobatiek) is drie jaar en Kristian, het zoontje van familie Shul'man (hondendressuur) is pas twee. Zij hoeven dus nog niet naar school. Maar Isabella (7), de dochter van onze vaste medewerkers Gaby en Willeke, zit in groep drie. Zij krijgt privéles van een juf van de Rijdende School. Een paar keer per week komt juf Jolanda met een tot leslokaal omgebouwd busje naar ons Wintercircus toe. Voorzien van schooltas stapt Isabella uit haar caravan en gaat naar school. Nederland heeft wat dat betreft een voorbeeldfunctie in de hele wereld. Het onderwijs voor reizende kermis- en circuskinderen is echt geweldig goed geregeld. Kijk maar eens op www.rijdendeschool.nl .
Speciale dank gaat trouwens uit naar Heutink Primair Onderwijs. Want zij stelden de handleidingen die de juf van Isabella nodig had beschikbaar.
maandag 7 januari
Vandaag is de eerste vrije dag sinds 2,5 week. Iedereen geniet ervan. De meeste Nederlandse medewerkers zijn even naar huis. De anderen genieten van hun rust in hun caravans, in Groningen.zaterdag 5 januari
Vorig jaren waren er tien letters in de voorstelling verstopt. De letters waren flink door elkaar gehusseld. Maar al puzzelend was de juiste oplossing te ontcijferen. De drie hoofdprijswinnaars van deze wedstrijd wonnen een VIP-bezoek aan Wintercircus Martin Hanson. Zij kregen dit jaar een exclusief kijkje achter de schermen. Een hele dag waren zij bij ons te gast, sámen met drie mensen die zij zelf mochten uitzoeken. In Amersfoort was winnares Simone, samen met haar moeder, zusje en broertje. In IJmuiden kwam winnares Lisa samen met haar ouders en een vriendin. Vandaag, in Uden, was Maud de gelukkige. Zij kwam samen met drie vriendinnen. En stiekem waren haar ouders ook van de partij. Het waren onvergetelijke dagen!
Op de linkerfoto ziet u hoe winnares Simone samen met haar familie acrobatiek oefent met onze artiesten Jeanne en Thijs. Op de rechterfoto onthult goochelaar Dion een paar van zijn geheimen aan winnares Maud en haar gasten.
vrijdag 4 januari
De duiven zijn weer terug! Onze duivendresseur Andrejs heeft zó'n goede band met zijn duiven, dat hij ze in elke stad los rond laat vliegen. Als het tijd is om op te treden of om te vertrekken, dan roept hij de namen van alle duiven en komen ze een voor een terug vliegen. Ik weet het, dit klinkt onvoorstelbaar... maar het is écht waar! Hoewel, soms gaat het fout. Een paar dagen geleden, in Den Helder, hadden twee duiven het zó naar hun zin dat zij niet naar Andrejs terugkwamen. Hij riep hun namen, maar er was geen duif te bekennen. Hij bleef een hele tijd roepen en wachten, maar ze kwamen niet. Daarom zat er niks anders op dan te vertrekken naar de volgende stad. Uiteindelijk werd ik gebeld door buren van de schouwburg in Den Helder. Zij hadden twee prachtige duiven zien zitten. Inderdaad, dat waren de duiven van Andrejs. Maar ja, hoe vang je die dieren? Ze zijn weliswaar gedresseerd, maar ze komen alleen naar Andrjes toe. Hij is daarom zelf naar Den Helder teruggegaan. Zowel Andrejs als de duiven waren ontzettend blij om elkaar weer te hebben teruggevonden. Hij heeft de dieren getrakteerd op extra lekker voer!
De foto is gemaakt door Floriaan Willemse.
donderdag 3 januari
We waren terug in Vlaardingen! Het theater was een paar jaar dicht in verband met grote verbouwingen, maar nu is het weer open. En natuurlijk is ons Wintercircus teruggekeerd in de mooie vernieuwde Stadsgehoorzaal. Vlaardingen ligt op een steenworp afstand van Rotterdam, de stad waar zowel mijn ouders als ik zijn geboren. De voorstellingen werden vandaag dan ook bezocht door erg veel vrienden, bekenden en familieleden. Wat was het gezellig! Ik kon in de foyer nog geen meter lopen of ik stuitte weer op een bekende.
Na afloop had ik helaas niet meer zo veel tijd om met iedereen te kletsen. Want we moesten met het circus ’s avonds nog helemaal naar Uden reizen. En er was weer ijzel voorspeld... We hebben onderweg veel strooiwagens gezien, maar gelukkig hebben we van gladheid niks gemerkt. Rond middernacht arriveerden we in Uden. Daar wachtte een grote verrassing. Onze medewerkster Willeke stond ons op te wachten met warme broodjes hotdog voor het hele gezelschap!
Op de foto ziet u hoe trombonist Vasyl door Willeke met een hotdog wordt verwelkomd.
woensdag 2 januari
Wat een feest was de jaarwisseling dit keer! En dat terwijl wij gewoon moesten werken. Op oud jaar speelden wij, zoals elk jaar, in Alkmaar. Het waren zalige voorstellingen. Om 18.45 uur was de laatste voorstelling afgelopen. Razendsnel heeft onze technische ploeg, samen met de technici van het theater, het decor afgebroken en ingeladen. Al om 20.00 uur was iedereen onderweg naar de volgende plaats: Bussum. Op de radio hoorde ik dat er in grote delen van Nederland dichte mist was, gelukkig hebben wij daarvan niets gemerkt. Om 22.00 uur was dan ook iedereen veilig in Bussum gearriveerd en stonden alle caravans al weer op hun plek. Snel omkleden en toen... verrassing voor alle artiesten en medewerkers... in de artiestenfoyer had ons team een prachtig oud jaar buffet voorbereid. Al smikkelend zaten we gezellig bij elkaar. In ons Wintercircus vieren we de échte jaarwisseling altijd buiten. Dus nèt voor middernacht togen we met z’n allen, mét glazen champagne, naar de parkeerplaats. We telden met elkaar de laatste minuut af. En om klokslag 12 uur begon 2008 met een luide vuurwerkknal. Uitgelaten wenste iedereen elkaar een gelukkig nieuw jaar. Daarna genoten we een kwartier lang van een prachtig siervuurwerk, verzorgd door onze lichttechnicus Sjors. Het was een prachtig begin van het nieuwe jaar.
Op 1 januari liep bij een groot deel van onze medewerkers de wekker al vroeg af. Want om 9.30 uur begonnen we al weer met de opbouw van het decor in Bussum. Ik schreef het al eerder deze week: the show must go on!
dinsdag 1 januari
Namens alle artiesten en medewerkers van Wintercircus Martin Hanson wens ik, vanuit Bussum, de lezers van het dagboek een heel gelukkig en goed nieuw jaar!
zondag 30 december
‘The show must go on’. Het is een bekende uitdrukking. Helaas zijn wij hier de laatste dagen weer eens mee geconfronteerd. Onze paardendresseur Pavel Doubek voelde zich al een paar dagen niet zo lekker. Maar ja, the show must go on... dus hij heeft opgetreden. Tot en met gisteren. Want ook een circusartiest kan zó ziek zijn, dat hij gewoon naar bed moet. Halsoverkop ben ik rond gaan bellen, op zoek naar vervangende dressuuracts. En ik heb ze gevonden. Want... the show must go on. Na een hele nacht te hebben doorgereden vanuit Duitsland, arriveerde vandaag om 12 uur de dresseur Andy Frank met zijn familie bij ons in Den Helder. Om 13.00 uur begon de voorstelling, mét de ezelact van Andy. De geiten hadden ietsje meer tijd nodig om te acclimatiseren. Zij werkten voor het eerst mee in de tweede voorstelling vanmiddag.donderdag 27 december
Wat gaat de tijd toch snel. Het ene moment ben je de kerstboom aan het optuigen (in mijn geval een heel kleintje, op caravanformaat), het andere moment is kerstmis al weer voorbij. Maar wat waren het toch weer mooie dagen. Eerste kerstdag vierden wij, zoals altijd, in Purmerend. Een reuze gezellig theater en het publiek in feestkleding. Uiteraard waren allebei de voorstellingen tot op de allerlaatste stoel uitverkocht. ’s Avonds verplaatsten wij ons naar Hoorn. Na aankomst werden we daar in het theater ontvangen met een uitgebreid kerstbuffet. Ik heb tijdens mijn studie stage gelopen in de ‘oude’ schouwburg van Hoorn. Dat is al weer 15 jaar geleden, maar toch is het elk jaar weer een warm thuiskomen.
De voorstellingen waren gisteren en vandaag een feestje. De ‘nieuwe’ schouwburg is prachtig en het publiek was ontzettend enthousiast. De directies van Circus Harlekin (Zwitserland) en Circus Finlandia (Finland) waren bij ons op bezoek. Zij zijn op zoek naar acts voor hun nieuwe voorstellingen. Allebei hebben ze met onze artiesten gepraat. En ja hoor, volgend jaar zullen een aantal van onze acts in Zwitserland en Finland te zien zijn.
Vanavond reden wij van Hoorn naar IJmuiden. En ook hier werden we hartelijk ontvangen. Grote schalen met kerstbrood en dampende koffie en thee stonden klaar. Gezellig!
dinsdag 25 december
Ik wens alle lezers van het dagboek heel goede en fijne kerstdagen!
Merry Christmas!
Frohe Weihnachten!
zondag 23 december nacht
We zijn met alle caravans in Zaandam! Urenlang zijn er fout geparkeerde auto's weggesleept. De takelwagens reden af en aan. Meter voor meter kwam er plaats vrij voor onze caravans. Iedereen die stond te wachten werd midden tussen de caravans door medewerkers van het Zaantheater verwarmd met een lekkere kop erwtensoep. Het is nu bijna middernacht en de rust is weergekeerd. De chauffeurs van de takelwagens zijn klaar en genieten ook nog van de warme soep voordat ze naar huis gaan. Welterusten allemaal!zondag 23 december avond
Zaandam, we komen er aan... Maar voorlopig zijn we nog in Amersfoort. Om 19.00 uur belde Willeke. De héle caravanparkeerplaats staat in Zaandam vol met auto’s. Ondanks alle verbodsborden, hebben toch ruim 100 automobilisten hun auto geparkeerd op de voor ons gereserveerde parkeerplaats. De politie is op dit moment druk bezig met wegslepen. Maar uiteraard duurt het wel eventjes voordat die 100 auto’s zijn versleept. Mocht u als dagboeklezer in Zaandam wonen en uw auto op dit moment hebben geparkeerd op de Prins Hendrikkade... u zou ons een héél groot plezier doen door uw auto vanavond ergens anders te parkeren!zondag 23 december
Een paar jaar geleden namen we in Lelystad afscheid van het oude Agora theater. Het was een klein en knus gebouw, maar reuze onpraktisch voor ons Wintercircus omdat het toneel erg klein was. Toen kwam het nieuws: de oude Agora werd afgebroken en er werd een nieuwe Agora gebouwd. Tijdens de bouw verhuisden wij naar het theater in het nabijgelegen Dronten. Maar gisteren was het zover: het Wintercircus was terug in Lelystad! Toen we met de caravans kwamen aanrijden schitterde het nieuwe fel oranje gebouw ons al toe. Het nieuwe theater is modern, groot, ruim, licht én toch ook knus en gezellig. En was een fijn weerzien met alle medewerkers die zijn meeverhuisd van de oude naar de nieuwe Agora. Maar boven alles was het ontzettend leuk om weer te kunnen optreden voor het publiek in Lelystad!vrijdag 21 december
Afgelopen nacht is er iets bijzonders gebeurd. U en ik lagen te slapen. Maar voor een grote groep in ons Wintercircus was het een gedenkwaardige nacht. Om middernacht zijn namelijk negen Oost-Europese landen tot Schengen toegetreden. Dat betekent dat deze landen geen grenscontrole meer hebben aan de Europese binnengrenzen. Onze artiesten en medewerkers uit Polen, Tsjechië, Hongarije en Letland vierden een klein feestje. Het wegvallen van de grenzen tussen de oude en de nieuwe lidstaten van de Europese Unie heeft immers ook een grote symbolische waarde.donderdag 20 december
Wat kan Nederland toch mooi zijn! Vanochtend reden we met het hele gezelschap van Winterswijk naar Veenendaal. Het eerste deel van de route reden we door een prachtig sprookjeslandschap. Alle bomen hadden een wit laagje ijs. Flarden mist hingen over de weilanden. Ja, het was een sprookje.woensdag 19 december
Er zijn zo van die dagen...
Het begon vanochtend vroeg met onze decortrailer die niet wilde starten. Het vroor dat het kraakte en daar was de motor blijkbaar niet zo blij mee. Met een uur vertraging kon onze technische ploeg beginnen met de opbouw van het decor. Ach, dit leek nog onschuldig. Het was echter het begin van een zeer bewogen dag.
In de kleedkamergang van het theater hing een vreemde lucht. Vies, maar ondefinieerbaar. Het werd steeds erger. Een uur voor het begin van de middagvoorstelling zag een van de theatertechnici ineens een pluimpje rook uit een interne elektriciteitskast komen. Hij schakelde direct alles uit. Er is helemaal niks gebeurd. Maar het gevolg was wel dat er in de kleedkamers geen stroom meer was en dus ook geen licht. De voorstelling kon gewoon doorgaan, alleen backstage was het donker. Gelukkig hebben theatermensen een enorm improvisatietalent. Van alle kanten werden lampen en snoeren aangesleept en uiteindelijk hadden we toch weer licht. Alleen een alarmpiepje kon niet worden uitgeschakeld. Een paar uur lang hebben we daarom een indringend gepiep gehoord. Om gek van te worden.
En verder vandaag? Onze hoofd techniek Hilbert scheurde tijdens de voorstelling uit z’n kostuum. We hadden verkeerd zaagsel (‘fijn’ in plaats van ‘grof’). De lichtcomputer is maar liefst twee keer gecrasht, waarschijnlijk als gevolg van de stroomstoring. Door een heel ander technisch mankement kon de trapeze-act niet optreden. Gelukkig was dat mankement bij de tweede voorstelling weer helemaal verholpen. En tussendoor kwam de vreemdelingenpolitie ook nog de paspoorten van iedereen controleren.
Er zijn zo van die dagen... Ik ben blij dat het nu middernacht is en dat we aan een nieuwe dag beginnen!
Trouwens, de voorstellingen waren vandaag gewoon hartstikke goed. Het publiek was enorm enthousiast en heeft helemaal niets gemerkt van de problemen die wij achter-de-schermen hadden. En zo hoort het ook. De show must go on!
maandag 17 december
Wat hebben we een ontzettend leuk weekend achter de rug! In Stadskanaal voelen wij ons altijd heel erg thuis. Het is dan ook niet voor niets dat wij daar een aantal jaren hebben gerepeteerd en de première vierden. Zoals altijd, waren ook dit jaar allebei de voorstellingen afgelopen vrijdag tot op de allerlaatste stoel uitverkocht. Ook de shows in Emmen op zaterdag waren een feestje. Wat een enthousiast publiek! We sloten het weekend gisteren in Doetinchem af. Natuurlijk met weer twee uitverkochte voorstellingen.
Vanochtend zijn wij met alle caravans van Doetinchem naar Winterswijk verhuisd. We staan daar nu op het prachtig grote plein direct voor het theater. Voorbijgangers keken vanmiddag overigens wel even verbaasd op toen zij ons hele circus luidkeels Happy Birthday hoorden zingen. Slava (man van het trapezeduo Impression) en Walerij (saxofonist) zijn vandaag jarig. Met alle artiesten en medewerkers hebben we ze daarom tussen de caravans op de parkeerplaats toegezongen.
zaterdag 15 december
Het is zaterdagochtend en we zijn in Emmen. Nadat m'n wekker was afgelopen, heb ik goed geluisterd: is het er of is het er niet? Ik hoorde niks. Vol verwachting deed ik daarom de gordijnen van mijn caravan open... Nee, de traditie wordt niet voortgezet, er ligt dit jaar een keertje géén sneeuw in Emmen!
Koud is het trouwens wel. Zo'n mooie droge vrieskou. Het was vanochtend dan ook lekker joggen door het bos in Emmen.
woensdag 12 december
Vandaag speelden we twee voorstellingen in Winschoten. Het waren fijne en gezellige shows. Maar het voelde toch wel een beetje vreemd. Over een paar maanden gaat dit theater namelijk dicht en wordt het afgebroken om plaats te maken voor een spiksplinternieuw en veel groter theater. Als alles volgens planning verloopt, dan gaat het nieuwe theater in 2011 open.
Vanavond hadden we een kort ritje van Winschoten naar Stadskanaal. Maar het is ongelooflijk wat er dan tóch allemaal nog kan gebeuren! Vlak voordat we uit Winschoten vertrokken, belde Willeke, onze logistiek medewerkster. Zij was al in Stadskanaal gearriveerd en belde nu in lichtelijke paniek op: de hele parkeerplaats stond vol met auto’s. Er was totaal geen plek voor onze caravans. Er was iets misgegaan met de afzetting van het parkeerterrein. Wij zijn daarom een uurtje langer in Winschoten gebleven. Toen belde Willeke op om te vertellen dat de meeste auto’s inmiddels weg waren en dat we naar Stadskanaal konden komen.
Afijn, eenmaal in Stadskanaal aangekomen deed ik de deur van mijn caravan open... Ik wist niet wat ik zag... een gigantische ravage. Een deurtje van een van de keukenkastjes was onderweg opengegaan. De hele vloer lag vol met kapotte borden en glazen. En ik was niet de enige met scherven. Het is inmiddels diep in de nacht en nog steeds hoor ik allerlei stofzuigers in de caravans om mij heen. Blijkbaar is er onderweg een of ander geheimzinnig onzichtbaar obstakel geweest. Het gekke is dat niemand iets heeft gemerkt of gevoeld.
dinsdag 11 december
Gisteravond klopte ik aan bij onze goochelaar Dion. Eerlijk gezegd verwachtte ik bij een jongen van 16 jaar een nogal rommelige en ongeorganiseerde caravan. Verkeerd gedacht! Toen ik bij hem binnenstapte rolde ik echt van de ene in de andere verbazing. Ik zag een keurig opgeruimd en reuze gezellig huisje. Jeanne, Thijs en Dion waren met z’n drietjes enorm geconcentreerd bezig met een legpuzzel van 1.000 stukjes. Op tafel lag, jawel, een echt puzzelkleed!zondag 9 december
Het is 10 uur. Ik zit in mijn caravan en zie een stralend blauwe lucht met een winterzonnetje. Ik hoor de Deventer kerkklokken vrolijk beieren. Op de achtergrond klinkt het zachte gebrom van het aggregaat (onze stroomvoorziening).
De dag begon echter heel wat minder vredig. Om 8 uur stapte ik vol goede moed uit mijn caravan. Samen met Willeke zou ik gaan hardlopen. Op dat moment passeren er twee dames. Zij wijzen naar een van onze Wintercircusbussen. We kijken... en zien een ingeslagen raam. Verdorie! Er blijkt gelukkig nauwelijks iets te zijn gestolen, maar we zitten wel met de ellende van een kapotte ruit. Ons hardlooprondje gaat regelrecht naar het politiebureau.
Waarom, waarom, waarom? Dat is vooral de vraag die ons bezighoudt!
zaterdag 8 december
Vandaag twee compleet uitverkochte voorstellingen in 'mijn eigen' Heerenveense theater. De sfeer was fantastisch. Ik heb genoten.vrijdag 7 december
Ik ben thuis. We zijn met het Wintercircus in Heerenveen. Vanavond zaten er heel veel bekenden in de zaal. Toen ik tijdens de finale vanuit de piste naar het publiek keek, zag ik ze allemaal zitten. Ze zwaaiden, staken hun duim omhoog, knikten subtiel naar me of lachten me uitgebreid toe. Zálig was dat! Buren, vrienden, kennissen. Maar onder andere ook de ontwerper van ons affiche. Morgen spelen we hier nog twee voorstellingen. En dan komen er nóg meer bekenden. Allemaal mensen die mij steeds maar weer van hot naar her zien reizen op zoek naar circusacts en die altijd enorm meeleven. Ik vind het ontzettend leuk dat zij nu allemaal naar de voorstelling komen kijken!
woensdag 5 december
Wat is Kampen toch altijd gezellig! In alle opzichten. Je kunt er lekker slenteren door de winkelstraat, met een vrolijk carillon op de achtergrond. Snoepen van Kamper koeken. En het theater, midden in het centrum aan een gracht, is ontzettend knus. Het toneel is wel wat klein. Het is smal, ondiep en laag. Niet ideaal voor ons grote circus. Maar met passen en meten is het ook dit keer weer gelukt om álle acts te laten zien. En ja, door die knus- en gezelligheid is het gewoon erg leuk om in Kampen te werken!
Vandaag werkte de hondenact voor het eerst mee. De vrolijkheid spatte er vanaf. Hoewel de honden wel nog wat moesten wennen aan de nieuwe omgeving en dan ook uitgebreid de tijd namen om te snuffelen.
Vanavond reizen we naar Heerenveen, mijn eigen stad. Ik kijk ernaar uit.
maandag 3 december
Heel erg lang bleef het gisteren stil in de caravans op de parkeerplaats in Waalwijk. Na de repetities en première genoot iedereen van een vrije dag. We waren allemaal moe, maar heel erg voldaan!
Vandaag heeft het hele circus zich voor de eerste keer verplaatst. Door de regen en wind reden we van Waalwijk naar Kampen. Toen ik bijna in Kampen was, rinkelde mijn telefoon. Politie...
De caravan van handstandacrobate Jeanne had een klapband gehad. Midden op de snelweg heeft ze met auto en caravan een complete pirouette gemaakt. De politie had inmiddels al een sleepdienst gebeld om het transport naar een veiliger plek te brengen.
Uiteindelijk viel het gelukkig allemaal mee. Jeanne is met de schrik vrij gekomen en mankeert niets. De auto heeft een heel klein deukje, verder is er geen schade. Na het verwisselen van de band, kon ze doorrijden naar Kampen. Wat een geluk!
zaterdag 1 december
Het is alweer een week geleden dat ik in mijn dagboek schreef. Afgelopen week was enorm hectisch en druk. Ik zal u bijpraten over wat er allemaal is gebeurd.
De vier Oekraïense muzikanten arriveerden vorig weekend ruim na middernacht. Na een verdiende nachtrust zijn zij, samen met orkestleider Coty en hun twee Poolse collega-muzikanten, zondagochtend begonnen met de muziekrepetities.
Maandag was een dag waar ik al maandenlang naar had uitgekeken. Voor de allereerste keer zou het nieuwe decor in het theater worden opgebouwd. Natuurlijk had ik het vorige week al gezien in de loods in Amsterdam, maar zo’n koude kale loods is toch een héél andere entourage dan een warm en sfeervol theater. Toen maandagochtend de deuren van de grote decortrailer opengingen, keken onze technici elkaar even aan. Ze wisten dat er een nieuw decor was, maar dat het zó anders zou zijn... Nieuwsgierig begonnen ze met het uitladen van alle onderdelen. Samen met toneelmeester Hilbert werd gestart met de opbouw. Al gauw hoorde ik verontrustende gesprekken. ‘Op dit onderdeel staat ‘links’, maar het past niet. Zou het misschien ‘rechts’ moeten?’ ‘Nee joh, er staat echt ‘links’ op.’ ‘Ja maar het past niet, zullen we het toch eens omkeren?’. ‘Nee, ook rechts past het niet’. En zo ging het nog even door. Uiteindelijk bleek het constructiebedrijf behoorlijk grote fouten gemaakt te hebben. Na de proefbouw in Amsterdam zou dit bedrijf nog wat dingen aanpassen. Ja, ze hebben dingen aangepast... maar zodanig, dat een groot deel van het decor niet meer opgebouwd kon worden! Het paste gewoon niet meer. Tot diep in de nacht hebben we gebeld, gefaxt, gemaild en gepuzzeld. Uiteindelijk hebben we kunnen opbouwen, dankzij enkele noodoplossingen.
Inmiddels was ik ook druk bezig met het oplossen van een ander probleem. Familie Shul’man (hondendressuur) bleek nog steeds geen visa te hebben ontvangen. Aan alle formaliteiten was al lang voldaan. Maar de visumafdeling van de Nederlandse ambassade in Kiev heeft het op dit moment zó druk, dat men gewoon nog niet aan de behandeling van deze visumaanvraag was toegekomen. Zouden de artiesten op tijd in Nederland zijn?
Vanaf dinsdag was er geen twijfel meer mogelijk: het Wintercircus is in Waalwijk! Op het grote plein voor theater De Leest lopen pony’s, de parkeerplaats staat vol met caravans en in het theater overheerst de geur van vers zaagsel. Alle artiesten en medewerkers zijn gearriveerd, behalve familie Shul’man met hun honden.
Tijd voor actie, tijd voor de repetities. De volgende dagen werd elke minuut besteed aan het vormgeven van de nieuwe show. Acts, muziek, licht, geluid. Van alle losse puzzelstukjes moest een geheel gemaakt worden.
Nu ik dit schrijf, is het zaterdagavond. De première was gisteren. En ja, ik durf te zeggen: het is een fantastische show geworden!
En familie Shul’man met hun honden? Zij hebben afgelopen donderdag hun visa gekregen en zijn toen direct vanuit Kiev richting Nederland vertrokken. Vanavond om 20.00 uur arriveerden zij in Waalwijk. Helaas te laat voor de première.
zaterdag 24 november
Het is begonnen! Vanavond ben ik naar Waalwijk gereden. Mijn caravan staat op een nog bijna lege parkeerplaats naast het theater. Alle artiesten en medewerkers moeten nog komen. Het is inmiddels bijna middernacht. Ik zit in mijn caravan, met een groot glas thee. Samen met orkestleider Coty wacht ik op vier Oekraïense muzikanten. Zij zijn met een busje onderweg vanuit Kiev. Om 20.00 uur vanavond stuurden ze een sms dat ze in de buurt van Hannover reden. Na zo’n lange rit willen we ze graag persoonlijk op onze parkeerplaats verwelkomen, dus we wachten en schenken nog een glas thee in.
dinsdag 20 november
Groot was de verbazing bij de medewerkers van Theater de Leest in Waalwijk toen vanochtend om 9 uur de chauffeur van een Russische vrachtauto aanbelde. Ze hadden geen idee wat de beste man kwam doen en wat hij wilde. Hij sprak geen woord Engels of Duits. Verwarring alom! Gelukkig beseften de theatermedewerkers dat dit transport waarschijnlijk wel iets met ons Wintercircus te maken zou hebben. Ze boden de chauffeur dus een kop koffie aan. Al gebarend werd uiteindelijk duidelijk dat hij uit Moskou kwam en dat hij een trampoline kwam brengen. Aha, toen viel het muntje. Volgens planning zou de vrachtwagen pas a.s. vrijdag in Nederland zijn. Maar het zat onderweg allemaal zó mee, dat de chauffeur al drie dagen eerder in Waalwijk was.
En de artiesten dan? Die komen a.s. maandag met het vliegtuig. Hun rekwisieten zijn vooruitgestuurd omdat die makkelijker per vrachtwagen zijn te vervoeren dan met een vliegtuig.
vrijdag 16 november
Over één week arriveren de eerste artiesten in Nederland. Over twee weken is de première! We zijn bezig met alle laatste voorbereidingen. Druk, druk, druk. Zo ook orkestleider Coty Teuteberg. Al 29 jaar, dus sinds het allereerste begin van het Wintercircus, zorgt hij voor de muziek. In al die jaren is er veel veranderd. Het orkest is niet alleen gegroeid van drie naar zeven muzikanten, nee vooral qua soort muziek is er veel gebeurd. Vroeger hoorde je bij ons, zoals in alle circussen destijds, alleen maar de typische circus hoempapa. Tegenwoordig zitten er veel meer contrasten in. Van klassiek tot house en alles wat daar tussenin zit. Voor Coty een enorme uitdaging. 29 Jaar geleden begon hij een weekje van te voren met stencilen van de partituur. Nu is hij, samen met arrangeur Joost Dieho, al drie maanden bezig met de voorbereidingen. Per computer uiteraard!
dinsdag 13 november
Het is ontzettend mooi geworden. Het decor. Vanochtend stapte ik vol spanning een grote loods in. Bij de eerste aanblik wist ik het meteen: dit is wat ik voor ogen had, het is sprookjesachtig mooi! Zélfs in die grote kale koude loods in Amsterdam.
De komende dagen gaan de bouwers nog wat kleine dingetjes aanpassen en afwerken. Daarna wordt het decor in onze grote vrachtwagen geladen en staat alles klaar voor vertrek.
maandag 12 november
Morgen is het zo ver. Ja, morgen wordt voor de allereerste keer het nieuwe decor opgebouwd! Dan weten we of alles klopt. Zijn de gordijnen lang genoeg? Sluit alles goed op elkaar aan? En... is het zo mooi geworden als op de ontwerptekening? Morgen zijn we er allemaal bij. Want iedereen is ontzettend nieuwsgierig!
woensdag 7 november
Lampjes, lampjes en nog eens lampjes. Onze lichttechnicus Sjors kan inmiddels geen lampjes meer zien. Grote lampjes, kleine lampjes. Al dagenlang is hij in de werkplaats bezig met het monteren van de lampjes in het nieuwe decor. En dat zijn er geen tien of twintig. Nee, dat zijn er echt honderden! Wat zal dat er straks sprookjesachtig uitzien.
vrijdag 2 november
Gisteren noemde ik EU regel 1739/2005. Daarna heb ik gemerkt hoeveel mensen dit dagboek lezen, want meerdere lezers vroegen mij: waar heb je het over? Nou, dat is nu precies wat ik afgelopen week heb getracht uit te leggen aan de Tsjechische en Oekraïense eigenaren van de pony’s en honden.
Sinds 1 januari 2007 zijn er nieuwe EU regels voor circusdieren. Het zijn vooral regels voor de manier waarop de dieren geregistreerd moeten worden als ze op reis zijn binnen de landen van de EU. Het gaat dan bv om hun paspoorten en om een dierenregister. Ik ben heel blij met deze regels die nu in álle EU landen hetzelfde zijn. Alleen is het nog een beetje ingewikkeld om de ambtelijke tekst te vertalen naar de dagelijkse praktijk. En helemaal als ik het vanuit Nederland telefonisch in het Duits moet uitleggen aan een Tsjech. Het is jammer dat u niet hebt kunnen meeluisteren, want geloof me, het was een behoorlijk verwarrend gesprek! U begrijpt vast wel hoe groot mijn opluchting was toen gisteren een fax vanuit Tsjechië mijn kantoor binnenrolde met... alle benodigde papieren en documenten voor de pony’s. Gelukkig, ze voldoen aan EU regel 1739/2005 en mogen over drie weken naar Nederland reizen.
donderdag 1 november
Wat vliegt de tijd toch. En wat is er weer veel gebeurd de afgelopen week. Gelukkig geen afzeggingen en geen grote tegenvallers. Althans, niet bij ons Wintercircus. Dit keer werd ik in paniek door een van mijn collega circusdirecteuren gebeld. Maar gelukkig heeft ook hij inmiddels het probleem kunnen oplossen.
De laatste dagen heb ik veel tijd besteed aan het programmaboekje. Het is leuk werk om alle foto’s uit te zoeken en om de teksten te schrijven. De vormgever (Verhey & Associates in Rotterdam) heeft er weer iets moois van gemaakt. Het is nu bijna klaar. En dat moet ook, want na het weekend gaat het naar de drukker toe.
En verder ging het deze week over visa, tewerkstellingsvergunningen, EU regel 1739/2005, pistebakken, poedercoating, muziek, kostuums, tapijt en nog heel veel meer.
woensdag 24 oktober
In de werkplaats in Amsterdam wordt keihard gewerkt aan het nieuwe decor. Ik werd vandaag gebeld door een heel opgewekte Aidan: het ijzerwerk is bijna klaar. Dit is het geraamte waar de houten decoraties en de gordijnen later aan vastgemaakt worden. Hoewel het voor het publiek uiteindelijk onzichtbaar zal zijn, is dit ijzerwerk dus heel erg belangrijk, het is de basis van het decor. Op de foto staat een van de ijzeren delen in de werkplaats. De schets laat zien hoe dit er straks in het theater uit moet gaan zien.
vrijdag 19 oktober
Het is gelukt! Ik heb een andere act gevonden: Troupe Simonenko uit Moskou. En ze komen niet met één, nee ze komen maar liefst met twee topnummers naar ons Wintercircus: de rekstok en de trampoline. Twee acts met sensationele nieuwe elementen!
De zes atletische Russen maken niet alleen hoge sprongen op de trampoline maar halen ook allerlei vreemde capriolen uit terwijl ze driehoog op elkaars schouders staan. Heel origineel.
Aan de rekstok buitelen ze prachtig door elkaar en vliegen ze van de ene naar de andere legger. Vaak van handgreep naar handgreep. Maar soms ook duiken ze van de ene naar de andere kant, of landen ze staand op de legger aan de overkant! Aan het slot zwaaien met z’n vieren tegelijk tegen elkaar in. Dat ze niet botsen vind ik een wonder.
De groep trad nog maar sporadisch op in West Europa. Ze zijn net terug van een contract in Japan en hebben nu een vakantiestop in Moskou. Over vijf weken zijn ze bij ons!
Evgeny Slepukhin
maandag 15 oktober
Trampoline gezocht! De Nikulins, drie voormalige topturners uit Rusland, vormen de spetterende slotact van onze nieuwe voorstelling. Maxim, Sergey en Vladimir maken duizelingwekkend hoge sprongen op de trampoline. Maar... de heren komen vanuit Sint Petersburg met het vliegtuig naar Nederland. En een trampoline neem je niet zo makkelijk in je koffer mee. Daarom ben ik op zoek naar een sporttrampoline die wij tijdens onze tournee twee maanden kunnen gebruiken. Wie oh wie kan ons helpen? Alle tips zijn welkom!
woensdag 10 oktober
Ook in Mierlo wordt full time gewerkt voor onze nieuwe show. Dian van de Ven ontwerpt en maakt nieuwe kostuums voor de rekwisiteurs en voor het orkest. Alle mannen worden compleet in het nieuw gestoken. De rekwisiteurs zijn de laatste zes jaar ‘onzichtbaar’ aan het werk geweest in hun zwarte outfit. Dit jaar zullen zij weer wat meer opvallen, met mooie blauwe uniformen die perfect bij het nieuwe decor passen.
En gastheer Gaby en clowntje Willeke krijgen ook iets nieuws. De jurk van Willeke is bijna af. Het is een vrolijke meisjesjurk geworden met heel veel frutsels. Vandaag heb ik hem voor ’t eerst gezien, op de paspop. En ik word er heel erg vrolijk van!
donderdag 4 oktober
We krijgen een nieuw decor! Al maandenlang is onze vormgever Aidan Radier bezig met het ontwerp. We hebben besprekingen gehad over wat we wel en niet willen en over wat wel en niet uitvoerbaar is. Na heel veel schetsen, tekeningen, berekeningen en voorbeelden van kleuren en stofjes is het nu zover: het ontwerp is af. Volgens mij wordt het hartstikke mooi. Hoe het er uit ziet? Oh, dat is moeilijk omschrijven. Het is sprookjesachtig door de ontelbare lichtjes die er in zitten. Veel blauw en goud. Ronde vormen. De komende weken wordt het decor in de werkplaats gebouwd. Ik zal proberen een foto te maken.
Onze zeven muzikanten zijn heel blij met het nieuwe ontwerp. Hun domein, de orkestbak (boven de piste-ingang), wordt namelijk vergroot. De vloer wordt 10 cm dieper en 50 cm breder. Daardoor zitten de mannen net ietsje ruimer. En dat is wel heel prettig als je bedenkt dat ze elke voorstellingsdag bijna vijf uur op de orkestbak zitten.
De foto is gemaakt tijdens een van onze besprekingen. U ziet van links naar rechts: Hilbert (chef techniek), Arlette (directeur), Gaby (artistiek medewerker) en Aidan Radier (decorontwerper).
zondag 30 september
Exact over twee maanden is de première van onze nieuwe voorstelling. Op 30 november speelt ons circusorkest de sterretjes van de hemel, stralen alle artiesten en klinkt het applaus van het publiek. Ja, ja, maar voordat het zover is moet er nog veel werk verzet worden. Op dit moment zijn alle artiesten nog thuis en zit ik gewoon in mijn kantoor in Heerenveen. De komende tijd zal ik u vertellen hoe het gaat met het nieuwe decor en met de kostuums. Wat er allemaal geregeld moet worden voordat de artiesten van heinde en verre naar Nederland kunnen en mogen komen. Ik zal u kennis laten maken met alle mensen die nu druk bezig zijn met de voorbereidingen. Kortom, in het dagboek krijgt u een kijkje in de keuken van Wintercircus Martin Hanson.
Tot gauw!