DAGBOEK VAN ARLETTE HANSON

Om u een beetje te laten proeven van het circusleven, houd ik op deze bladzijde een dagboek bij van de gebeurtenissen in het Wintercircus 2006/2007.

Veel leesplezier en wie weet tot ziens!

Arlette Hanson
directeur Wintercircus Martin Hanson

maandag 29 januari

De parkeerplaats achter theater De Lievekamp is leeg. Nou nee, eigenlijk staat hij helemaal vol. Alleen niet meer met caravans maar met auto's. Na elke vertrokken caravan werd het vrijgekomen parkeervak dankbaar in gebruik genomen door werknemers van het ernaast liggende bedrijf. Het is 10 uur. Zoals altijd verlaat ik aan het einde van de tournee als allerlaatste het parkeerterrein. Alle artiesten en medewerkers zijn vertrokken. Sinds gisteravond heb ik de caravans één voor één weg zien rijden. De bestemmingen variëren van Barcelona tot Praag. Van Kiev en Moskou tot Parijs, Nice, Warschau en Boekarest. Maar ook dichterbij zoals Groningen, Rotterdam, Cuijk en Veldhoven.

Ik stap in m'n auto en ben geëmotioneerd. Eind november reisde ik vol spanning met mijn caravan naar Waalwijk. De voorstelling bestond op dat moment nog niet. Nou ja, ik had een grote stapel getekende contracten met artiesten en ik had in mijn hoofd alle ideeën voor de nieuwe show. Ik mijmer weg en denk aan Dubs, de eigenwijze kleine pony. En aan Natascha, de ontzettend lenige, magere acrobate. Ik denk ook aan hondendresseuse Garsia en besef dat haar zwangere buik in twee maanden behoorlijk gegroeid is. Hilbert, onze nieuwe hoofd techniek, en Sjors en Peter die voor het licht en geluid zorgden. Ineens herinner ik mij ook weer de stress in Amersfoort, toen de lichtcomputer crashte. Gelukkig zorgden de kleine belhamels Yusuf en Alex altijd voor ontspannende afleiding. Met elkaar vierden we Kerstmis en de jaarwisseling. Glimlachend denk ik terug aan de vogeltjesact van de clowns. En ja, wat was de bellenblaas elke dag betoverend mooi. Twee maanden reisden wij door Nederland. Twee maanden lang waren mijn ideeën werkelijkheid. En nu, nu is alles alweer voorbij. Nooit meer zal deze show in deze samenstelling te zien zijn. Wat rest zijn foto's, een video-opname en heel veel mooie herinneringen.

Ik zit in m'n auto en start de motor. Nog één keer kijk ik om mij heen. Alleen de volle afvalcontainer met zaagsel is nog een tastbaar bewijs van ons Wintercircus. Tringgg, daar gaat m'n telefoon. Een weeralarm? Nee hoor. 'Hello, we are acrobats. We are from Moscow.' Deze artiesten willen in winter 2007/2008 graag in ons Wintercircus optreden. Met één klap ben ik terug op aarde. Het was een goede en mooie tournee. Ik heb een voldaan gevoel.

Het is tijd om weg te rijden, ik ga terug naar huis. Ik barst van de energie om een nieuwe voorstelling te maken. Het beeld van een nieuw decor wordt steeds duidelijker. Nieuwe ideeën borrelen.

Tot ziens, tot volgend jaar bij de nieuwe, 29e voorstelling van Wintercircus Martin Hanson!

zondag 28 januari

Het is nu zondagavond. Het is afgelopen. Vanmiddag zag het publiek in Oss onze allerlaatste voorstelling van dit seizoen. Normaal gesproken sta ik na afloop van de show bij de uitgang van het theater om afscheid te nemen van het publiek. Vanmiddag stond ik, toen het publiek onderweg was naar huis, niet in de foyer maar in de piste. Op die plek nam ik traditiegetrouw afscheid van alle artiesten en medewerkers. Met elkaar blikten we kort terug op twee succesvolle maanden. Hard is er geapplaudiseerd voor de vele medewerkers achter de schermen, voor al die mensen die grotendeels onzichtbaar zijn voor het publiek, maar die onmisbaar zijn voor het welslagen van de show.

vrijdag 26 januari

Vanochtend verplaatste ons Wintercircus zich van Roosendaal naar Oss. Tussen de tourneestart begin december in Waalwijk en deze rit naar het laatste theater ligt 2.850 kilometer. 35 Circuswagens legden deze afstand af. Vandaag besefte ik ineens dat door al onze transporten bij elkaar in deze twee maanden maar liefst bijna 100.000 kilometer is gereden! Soms met wind, maar zónder sneeuw en ijzel. Het is voor mij een hele opluchting dat iedereen veilig in de laatste stad is aangekomen.

Vanmiddag was de keuringsveearts bij ons op bezoek. De ezels, lama's, pony's en het paard reizen a.s. maandag terug naar hun thuisbasis: Zwitserland. Dieren mogen niet zomaar de landsgrenzen passeren. Net als mensen hebben ook dieren een paspoort nodig. En voor vertrek moet er door een speciale keuringsarts een gezondheidsverklaring worden gemaakt.

donderdag 25 januari

Vandaag woonden wij nog met onze caravans in Roosendaal. Maar morgen, vrijdag, verhuizen we naar alweer de allerlaatste stad van dit winterseizoen. In Oss zullen we aanstaande zaterdag en zondag de tournee afsluiten. Jaren achter elkaar hebben wij in het theater in Oss gerepeteerd en onze première gevierd. Dit keer beginnen we er niet, maar eindigen wij er.

dinsdag 23 januari

Aanstaande zaterdag zal in ons Wintercircus het Jaar van het Circus symbolisch worden afgesloten. Veel Nederlandse circusdirecties en prominenten uit de circuswereld zullen daarbij aanwezig zijn.

Het jaar 2006 is indertijd door het Nederlands Centrum voor Volkscultuur uitgeroepen tot Jaar van het Circus om het culturele aspect van het circus onder de aandacht van beleidsmakers, media en publiek te brengen. Deze opzet is geslaagd: het afgelopen jaar heeft het circus permanent in de belangstelling gestaan door een groot aantal activiteiten. Zoals de grote circusparade op 1 april in Utrecht die ruim 17.000 belangstellenden trok, het circussymposium in Den Haag in oktober, een circuswebsite, een aantal tentoonstellingen, talloze publicaties in boek- en tijdschriftvorm.

Tijdens de afsluiting zal de Gouden Chapiteausleutel uitgereikt worden. Deze prijs wordt jaarlijks toegekend aan personen die zich bijzonder hebben ingezet voor de circuskunst in het algemeen en het Nederlandse circus in het bijzonder. De chapiteausleutel wordt uitgereikt door de VNCO, de branchevereniging van Nederlandse circussen en circusproducenten.

De chapiteausleutel, letterlijk ‘de sleutel van de tent’, is een niet bestaand fenomeen. Immers, een tent valt niet met een slot af te sluiten. Nieuwkomers in de circuswereld worden er op uit gestuurd om bij directie en medewerkers op zoek te gaan naar de sleutel, die zogenaamd zoekgeraakt zou zijn. Uiteindelijk komen ze erachter dat ze voor de gek gehouden zijn. Met het doorlopen van dit ritueel is de nieuweling opgenomen in de circusgemeenschap. Hoewel ons Wintercircus niet in een tent optreedt, moeten ook nieuwkomers bij ons er aan geloven. Soms is iemand urenlang aan het zoeken naar de chapiteausleutel.

zondag 21 januari

Onze orkestleider Coty had vandaag honger na afloop van de eerste voorstelling. Hij liep dus naar de kleedkamer, want daar legt zijn echtgenote Wilma altijd een pakketje brood voor hem klaar. Maar waar lag het brood? Hij kon het niet vinden. Hij ging dus op zoek naar Wilma om te vragen waar ze het had gelaten. 'Gewoon in de kleedkamer', antwoordde Wilma. Hongerig liep onze orkestleider terug. Nee hoor, zijn brood lag er écht niet.

Een uurtje later kom ik een schaterlachende Wilma tegen. Ze draagt een wasmand vol met schoongewassen kleding. En wat ligt er bovenop? Ja inderdaad, bovenop het wasgoed prijkt parmantig een pakketje brood! Meegewassen in de wasmachine...

vrijdag 18 januari

Ik kan iedereen geruststellen: we hebben de storm overleefd! Alle caravans staan nog overeind, er is geen schade. Toch hebben we gisteren wel wat angstige momenten gehad.

Rond 18.00 uur werd er hard op mijn caravandeur geklopt. Het was een van onze artiesten. Hij vertelde dat er metalen platen door de lucht vlogen, precies richting de caravans van ons circus. Levensgevaarlijk. Samen met onze terreinmanagers Louis en Coty ben ik gaan kijken. Onze parkeerplaats lag direct naast een groot sportveld. Door met grote zaklantaarns door de hekken te schijnen, konden we zien wat er aan de hand was. Het hele sportveld lag bezaaid met los materiaal. Een hokje was niet tegen de storm bestand. Muren, dak én de complete inboedel vlogen door de lucht. 'Pas op, een stuk dak komt deze kant op'. Eén meter van een caravan kwam de grote plaat met veel geweld tot stilstand tegen een boom. Wat een geluk! Maar wat zou er nog meer gebeuren? Het sportterrein was afgesloten door een hoog hek en met prikkeldraad. We keken elkaar aan: wat nu? Inmiddels stond ons halve circusgezelschap buiten. Spontaan kwam een aantal acrobaten in actie. Zij trotseerden het hek en bereikten het sportveld. Zo konden ze de meest bedreigende voorwerpen verwijderen. Snel daarna kwam gelukkig de beheerder van het veld, mét sleutel van het hek. Met vereende krachten hebben we het veld opgeruimd. We waren weer veilig.

woensdag 17 januari

Piep piep. Nee hè, dit kan niet waar zijn. Ja hoor, alwéér weeralarm en alwéér storm. Het KNMI voorspelt zelfs dat de storm nog erger wordt dan vorige week. Gelukkig hoef ik dit keer ons reisschema niet aan te passen. Wij zijn op dit moment in Venray en we reizen pas vrijdagavond naar Kerkrade. Wat ons betreft kan de storm dus rustig overwaaien.

dinsdag 16 januari

Sinds de kerstvakantie afgelopen is, zijn voor ons wat rustiger tijden aangebroken met af en toe vrije dagen zonder voorstellingen. Veel artiesten en medewerkers maken van de gelegenheid gebruik om eens lekker uit te slapen. Maar er is ook actie te bespeuren. In verschillende caravans wordt grote schoonmaak gehouden en auto’s worden ijverig gepoetst. Voor sommigen is winkelen een favoriete activiteit, anderen zijn niet meer achter hun laptop weg te slaan. Een aantal dames is druk bezig met het naaien van nieuwe kostuums. Iedereen heeft zo z’n eigen bezigheden. Voor één persoon in ons gezelschap kwamen de vrije dagen als geroepen. Garsia, de artieste met de poedels, is vier maanden zwanger. Het is nog nauwelijks zichtbaar, maar toch ontstaat er nu een klein buikje. Zij vindt het fijn om deze dagen wat rustig aan te kunnen doen.

maandag 15 januari

Gisteren vroeg ik aan een medewerkster van de schouwburg of zij mij een kapper in Bergen op Zoom kon adviseren. Ze moest even nadenken en ging overleggen met een collega. Uiteindelijk kwamen ze samen tot de conclusie dat waarschijnlijk alle kappers op maandag gesloten zouden zijn. Helaas.

Na afloop van onze voorstelling sta ik in de foyer bij de uitgang van het theater. Ik word aangesproken door iemand uit het publiek: ‘Ik heb gehoord dat u een kapper zoekt’. Stomverbaasd kijk ik haar aan. ‘Ja’, zegt ze, ‘ik ken de caissière van dit theater goed. Ik ben kapster. Eigenlijk is mijn salon op maandag gesloten, maar ik vond uw voorstelling zo ontzettend leuk, dat ik graag voor u een uitzondering maak.’ En zo gebeurde. Vanochtend was kapsalon ‘Ziezo’ speciaal en alleen voor mij open!

zondag 14 januari

Gisteren het Scheldetheater in Terneuzen, vandaag Stadsschouwburg de Maagd in Bergen op Zoom. Allebei de theaters zijn erg fijn om op te treden, hoewel qua gebouw een groter verschil nauwelijks denkbaar is. Het theater in Terneuzen is pas een paar jaar oud. Het ligt direct aan het water, het is een groot, ruim en modern theater. De schouwburg in Bergen op Zoom daarentegen ligt midden in het centrum aan de Grote Markt en heeft kleedkamers met gezellig krakende houten vloeren. Onze artiesten vielen bijna om van verbazing toen zij het gebouw zagen. Het theater is namelijk van oorsprong een oude kerk! Achter het toneel zijn prachtige muurschilderingen te zien, de ramen zijn gigantische glas-in-lood kunstwerken en in het hele gebouw staan grote imposante pilaren. Door een ingenieuze verbouwing is de kerk jaren geleden in een theater veranderd. De schouwburg is nu van alle moderne gemakken voorzien. Nieuw in Terneuzen, oud in Bergen op Zoom. Allebei gezellig!

woensdag 10 januari

Tis Ernst, de ontwerpster van ons affiche, heeft bij een bezoek aan een circusvoorstelling altijd haar schetsboek bij de hand. Hier onder ziet u wat schetsen die zij tijdens onze voorstelling heeft gemaakt.

     

maandag 8 januari

We zijn in Goes gearriveerd. Vandaag hebben we de verste verplaatsing gehad in 28 jaar Wintercircus: 280 kilometer! Vanochtend om 10 uur vertrokken alle caravans en vrachtwagens uit Hengelo. In de stromende regen met behoorlijke windvlagen begonnen wij aan de monsterrit. Ruitenwissers op volle snelheid, handen stevig aan het stuur. Het weerbericht op de radio voorspelde opklaringen vanuit het westen. Fijn, wij reden in het oosten! Maar we gingen richting westen. En ja hoor, na een tijdje werd de lucht wat lichter. Langzaamaan werd het droog. Voorzichtig brak de zon door. De wind ging liggen. Het werd mooi weer. Ik had zowaar zelfs een zonnebril nodig! Zonder problemen arriveerde iedereen tussen 14.00 en 15.00 uur in Goes.

zondag 7 januari

Regelmatig besteden de media aandacht aan ons Wintercircus. Vandaag hadden wij maar liefst twee cameraploegen tegelijk op bezoek. RTV Oost maakte opnamen voor het programma 'Tijd voor Theater'. De uitzending is a.s. dinsdag. De tweede ploeg filmde voor een website met wintertips: www.hartjewinter.nl. Vanaf volgende week kunt u daar een kort filmpje met beelden van onze voorstelling zien en een interview met trapeze-artieste Roos.

woensdag 3 januari

De knuttenvrije periode is in Nederland ingegaan! Waar gaat dit over en wat heeft dit te maken met ons Wintercircus? Ik zal bij het begin beginnen. Al jarenlang staat een prachtige act uit Zwitserland met vier Hinterwälder ossen op mijn verlanglijstje voor ons Wintercircus. Afgelopen voorjaar lukte het mij eindelijk om deze act te contracteren. Dolgelukkig was ik. Tsja, en toen brak in de zomer de ziekte blauwtong uit in Nederland. De ziekte verspreidde zich snel en maakte het onmogelijk om met de Zwitserse ossen door Nederland te reizen. Blauwtong wordt verspreid door knutten (een soort muggen). Normaal gesproken verdwijnen deze knutten in de herfst, als het koud wordt. Dagelijks volgde ik hoopvol het weerbericht. Als het op tijd koud zou worden, dan zouden de ossen misschien tóch naar Nederland mogen komen. Helaas werd het een warme herfst en ook de winter begon behoorlijk warm. Blauwtong verspreidde zich steeds verder over Nederland. Half november moest ik de knoop doorhakken. Inmiddels lag bijna 3/4 van de steden die wij bezoeken in besmet gebied. Ik heb dus moeten besluiten om de act met de ossen te annuleren. Gelukkig had ik inmiddels een goed alternatief gevonden: een enige act met vier ezels!

zondag 31 december

De wind is gaan liggen. De rust is weergekeerd.

Vandaag ontvingen wij bijzonder bezoek na de voorstelling. Tot ieders grote verrassing was de kerstman speciaal nog even naar Nederland teruggekomen om cadeautjes uit te delen aan alle Wintercircusartiesten en -medewerkers. Terwijl de kerstman wijze woorden sprak en raadgevingen gaf voor het nieuwe jaar, deelde zijn assistent de feestpakketten uit. Ook de kinderen Yusuf en Alex werden natuurlijk verwend.

zaterdag 30 december

Vandaag, tijdens onze voorstellingen in Den Helder, ontving ik per sms van het KNMI het weeralarm: storm! Direct dacht ik terug aan vorig jaar. Stapvoets is ons hele circus toen op 30 december in zware sneeuwbuien van Den Helder naar Alkmaar gereden. Sneeuw maakt het rijden lastig, maar met zware storm is het gewoonweg onmogelijk om met caravans de weg op te gaan. De hele middag heb ik vandaag de weerberichten gevolgd. Om half acht vertrokken we, wederom richting Alkmaar. Nog net vóór de storm, alhoewel het toch al flink waaide. Eenmaal in Alkmaar gearriveerd barste de storm in alle hevigheid los. Op dit moment staat m’n hele caravan te schudden en wiebelen. Ik ben benieuwd of het vannacht nog erger zal worden.

woensdag 27 december

Het waren weer mooie dagen, vol met tradities. Niet alleen voor het circus, maar ook voor het publiek. Al jarenlang is ons Wintercircus op eerste kerstdag in Purmerend en op tweede kerstdag in Hoorn. Het was geweldig om de vele vaste bezoekers weer te ontmoeten. Iedereen was extra netjes aangekleed voor kerstmis. Ja, het waren weer mooie kerstdagen.

maandag 25 december

Ik wens alle lezers van het dagboek heel mooie en goede kerstdagen.

zaterdag 23 december

Stress!!! Vanmiddag om 12.30 uur, oftewel een half uur voor aanvang van onze voorstelling in Amersfoort, crashte onze lichtcomputer... Wat Sjors, onze lichttechnicus, ook probeerde, er was totaal geen leven meer in het apparaat te krijgen. Gelijk de leverancier gebeld. Een chauffeur is direct in de auto gestapt om een vervangende computer naar ons toe te brengen. Maar die moest wel uit Elsendorp komen. Dat zou nooit lukken vóór 13.00 uur. Er moest snel gehandeld worden, het publiek stond al in de foyer. Wat nu! De lichtcomputer van het theater. Goed idee... maar het theater heeft een ander merk. Toch proberen. Nee, het lukt niet om de back up te kopiëren naar de theatercomputer. Het is de enige computer die direct in de buurt is, dus we hebben geen keus en móeten hem wel gebruiken. Onze 22 computergestuurde lampen kan hij niet aansturen. Improviseren dan maar. Alle technici van De Flint staan op scherp. Snel worden er extra spots opgehangen en worden er nieuwe kabels gelegd. Het is 13.00 uur. Help, we zijn nog niet helemaal klaar. We vragen het publiek een kwartiertje geduld vanwege een ‘technische storing’. Zonder licht kan de voorstelling onmogelijk beginnen. 13.05 uur... ja, we hebben weer licht. Weliswaar niet de 400 voorgeprogrammeerde lichtstanden, maar er zijn nu voldoende mogelijkheden gecreëerd om al improviserend de show te draaien. De zaal gaat open, het publiek stroomt binnen. 13.15 uur: de voorstelling begint. Zwetend, maar in opperste concentratie zit Sjors achter de voor hem onbekende computer. Naast hem zit een technicus van het theater.

Pauze. De vervangende computer is gearriveerd. Zo snel mogelijk wordt de back up gekopieerd. Dat kost tijd, maar het lukt! 15.30 uur: de eerste voorstelling is afgelopen. Het publiek is enthousiast en heeft niets gemerkt van onze problemen. Sjors checkt de nieuwe computer. Het werkt! 16.15 uur: de tweede voorstelling begint, mét de voorgeprogrammeerde lichtstanden en mét de computergestuurde lampen. Alles is weer normaal! We kunnen ontspannen.

vrijdag 22 december

Het was een gezellige boel vandaag. In een van de kleedkamers van het Veenendaalse theater stond een tafelvoetbalspel. En op de gang hing een dartbord. Ons hele gezelschap heeft zich uitgeleefd. Fanatiek werden er complete competities gespeeld. Op de foto's ziet u hoe Natalya (bellenblaas) en Elena (springplankacrobate), tussen hun acts door, hun kansen wagen.

Na de voorstellingen zijn we naar Amersfoort verhuisd. Zoals elk jaar werden we daar door de medewerkers van Theater de Flint weer enorm gastvrij ontvangen. Nadat alle caravans waren geparkeerd werd ons hele gezelschap door gastvrouw Myr uitgenodigd om een kop warme verse soep te eten in de foyer van het theater. Al etend werden de sportieve resultaten van vandaag nog eens besproken.

woensdag 20 december

Afgelopen maandag is onze hele circuskaravaan in dichte mist vanuit Doetinchem naar Winterswijk gereden. We vertrokken ’s ochtends om half tien. Toen ik opgewekt m’n caravandeur opende, stroomde direct ijskoude lucht naar binnen. En ja hoor, ik heb voor de eerste keer dit jaar ijs van de autoruiten moeten krabben.

Pas vandaag speelden onze voorstellingen in Winterswijk. Dus de laatste twee dagen waren lekker vrij. Op het terrein heerste gezellige bedrijvigheid. Er werd geklust, geknutseld en gekletst. Naast mijn caravan staat een busje van de Alexander Troupe (springplankacrobaten). De deur staat op een kier en ik zie allerlei gekleurde slangen naar buiten steken. Wat is daar aan de hand? Uiteindelijk ontdek ik het. Ze hebben de wasmachine aangesloten en zijn alle kostuums van de groep aan het wassen.

zaterdag 16 december

Regen, regen, regen. Ik weet niet hoeveel water er de afgelopen weken uit de lucht is gevallen, maar het gezellige getik op het dak van mijn caravan lijkt zowat onophoudelijk door te gaan. Artiesten vragen ons inmiddels: regent het echt áltijd in Nederland?

Acrobate Natascha wilde zich goed voorbereiden op haar kennismaking met ons land. Ze heeft uit de bibliotheek in Moskou een Russisch boek over Nederland meegenomen. Het verhaal speelt zich af aan 't begin van de 20e eeuw. Op de kaft staat een getekend plaatje van een geromantiseerd winterlandschap: een bevroren riviertje met schaatsende meisjes met strikken in 't haar en op de achtergrond een molen. Lachend liet Natascha mij gisteren het boek zien. Ze vroeg zich af wanneer het plaatje op de kaft werkelijkheid zou worden. Waarom valt er steeds maar regen?

woensdag 6 december

Afscheid. Voor de allerlaatste keer traden we op in theater de Metropole in Almere. Over twee weken sluit dit ‘oude’ theater en zal de nieuw gebouwde schouwburg in Almere worden geopend.

Ik herinner mij nog goed hoe ik samen met mijn vader, járen geleden, naar Almere reisde om de Metropole te bekijken. Vraag was toen of het technisch mogelijk zou zijn om met het Wintercircus op te treden in dit theater. We arriveerden in Almere en kwamen terecht in een gigantisch grote zandbak. Het theater stond nog in de steigers en de complete omgeving (het huidige stadscentrum) was één grote bouwpunt. Eigenlijk was het theater zo ongeveer het enige zichtbare gebouw.

Vrij snel na de opening van de Metropole speelden wij er onze voorstelling. Elk jaar kwamen we terug. En elk jaar was de omgeving veranderd. Van eindeloze vlaktes met zand en hijskranen veranderde het in een levendig stadscentrum. En nu hebben we afscheid genomen, vlak voor de sluiting van dit pioniersgebouw. Almere krijgt een prachtig nieuw theater, een echte schouwburg!

zondag 3 december

Na een hele week in het theater in Waalwijk te zijn geweest, hebben we gisteravond alles afgebroken en voor de eerste keer ingeladen. Het is altijd weer spannend om te zien of alle decors en materialen dan in onze Wintercircustrailer passen. De trailer is weliswaar groot, maar niet van elastiek. En toch nemen we elk jaar meer spullen mee. Ik kan u geruststellen: het is gelukt. Het was behoorlijk passen en meten, maar alles heeft een plekje gekregen en kon veilig naar Etten-Leur worden vervoerd. Vanochtend stond onze technische ploeg voor een grote uitdaging. Na de repetitieweek en de première moest vandaag in slechts vier uur tijd theater De Nobelaer in Etten-Leur tot circus ‘verbouwd’ worden. Op zich is dat een normaal tijdschema voor ons. Maar de allereerste ‘snelle bouw’ is toch enerverend.

zaterdag 2 december

Wat waren we gisteravond allemaal blij! De première was succesvol. Het publiek was enorm enthousiast. Na afloop hebben we met elkaar feest gevierd in de piste. Het is weer gelukt... we hebben weer een nieuwe show gemaakt. De 28e productie van Wintercircus Martin Hanson is een feit.

vrijdag 1 december

Toen ik vanochtend onze technische mannen vertelde over het feestelijke effect dat de dwarrelbak met confetti tijdens de finale zou moeten opleveren, waren zij niet blij. Ja, het effect is prachtig als de snippers van grote hoogte naar beneden dwarrelen. Na afloop moet echter ook alle confetti weer worden opgeveegd. Op zich geen probleem. Maar wél als de confetti neerdwarrelt in een piste met zaagsel. Tijdens het uitproberen ging er vanochtend iets mis. Hierdoor stortte in één keer alle confetti tegelijk naar beneden. Met elkaar zijn we een behoorlijk tijdje bezig geweest om zaagsel en confetti van elkaar te scheiden.

Vanmiddag om 13.00 uur was de doorloop. Oftewel, we speelden voor de allereerste keer de hele voorstelling, in de goede volgorde, met alles erop en eraan, alleen nog zonder publiek. Het ging hartstikke goed! Nou ja, op de finale na dan. Het leek wel alsof iedereen alle ingestudeerde danspasjes volledig vergeten was. De finale hebben we daarom direct nog een keertje gerepeteerd. Wonderwel klopte toen alles weer. Normaal gesproken betekent een ‘slechte doorloop’ altijd een ‘goede première’. Ik hoop niet dat die wijsheid omgekeerd ook van toepassing is!

donderdag 30 november

De repetities zijn in volle gang. Zowel gisteren als vandaag repeteren de acts volgens een strak tijdschema in onze piste. In korte tijd moet alles goed op elkaar worden afgestemd. Het orkest moet de muziek precies in het goede tempo spelen en op het juiste moment van muziekstuk wisselen. Het licht zorgt voor mooie plaatjes, maar mag tegelijkertijd acrobaten niet verblinden. En de rekwisiteurs moeten ervoor zorgen dat de attributen precies op tijd op de juiste plek staan. We hebben een gevarieerd en internationaal gezelschap. De voertaal is vooral Engels. Maar dan wel met zwaar Russische, Roemeense en Poolse invloeden. Soms levert dit komische spraakverwarringen op, waarbij bijvoorbeeld links rechts blijkt te zijn of omgekeerd.

Oh ja, de clowns zijn dinsdagavond net voor middernacht gearriveerd. Het gezelschap is nu dus echt helemaal compleet.

dinsdag 28 november

Alle dieren hebben vandaag kennisgemaakt met de piste en ons decor. Van voor tot achter en van links naar rechts werd de piste besnuffeld. We nemen daar natuurlijk ruim de tijd voor, want het is erg belangrijk dat de dieren zich thuis voelen in onze piste. Gelukkig zat dat, gezien de ronddartelende poedeltjes, wel goed.

De clowns hebben vandaag regelmatig per sms en telefoon laten weten hoe de reis vorderde. Ze rijden op dit moment in België, dus het kan niet lang meer duren voordat ook zij in Waalwijk zijn.

maandag 27 november

We zijn begonnen!

Het decor is al opgebouwd. De geluiden van het orkest, dat al sinds gisteren repeteert, klinken door de hele schouwburg. Artiesten lopen rond met hun kostuums en attributen. Laatste reparaties worden uitgevoerd. In de hoek van het toneel zie ik al regelmatig een handstand. Kortom... Er hangt al een echte circussfeer in het theater. Heerlijk!

Louis, onze nieuwe parkeerplaatsregelaar, heeft alle artiesten ontvangen en een plaatsje op de parkeerplaats aangewezen en van elektriciteit voorzien. Behalve de clowns is iedereen “binnen”. Zij werkten tot gisteren nog in een circus in Barcelona. Zij hebben dus nog wel wat kilometers te rijden voordat ze bij ons in Waalwijk zijn.

vrijdag 24 november

De eerste artiesten zijn al in Nederland gearriveerd! Vanavond rinkelde mijn telefoon. ‘Hello, we are Tsytko from Ukraine and we arrived in Holland’. De lange reis vanuit de Oekraïne was een stuk vlotter verlopen dan verwacht. Geen files en geen oponthoud. Het ging allemaal zó voorspoedig dat deze antipode artiesten nu twee dagen eerder dan gepland in Nederland zijn aangekomen. Snel heb ik een tijdelijk onderkomen geregeld. Want bij het theater in Waalwijk is pas vanaf morgen plaats voor caravans.

vrijdag 17 november

Nog één week en dan zal ons circusdorp verschijnen op de parkeerplaats bij theater De Leest in Waalwijk. Dat is het theater waar dit jaar de repetities van de nieuwe show plaatsvinden en waar we op vrijdag 1 december de première vieren. Van heinde en verre reizen komende week de artiesten en medewerkers met hun caravans richting Waalwijk.

Op verschillende plekken wordt op dit moment hard gewerkt en worden voorbereidingen getroffen voor de show. Er wordt geknutseld en getimmerd aan decorstukken en rekwisieten. De muzikanten zijn thuis aan het studeren, terwijl arrangeur Joost de laatste muziekjes aan het schrijven is. Lichtontwerper Harm denkt na over mooie lichtbeelden. Verschillende naaisters leggen de laatste hand aan kostuums. Choreograaf Gerhard is druk bezig met het bedenken van alle pasjes en bewegingen voor de finale.

Vanuit mijn kantoor coördineer ik alle werkzaamheden en probeer ik de problemen op te lossen. Want ja, natuurlijk loopt niet altijd alles exact zoals gepland. Maar het komt goed, het wordt weer een prachtige voorstelling, dat kan ik u beloven!

Terug naar vorige pagina...